Een omslag van de Vlaamse economie: van kunnen naar willen
Opinie, Nieuws, Economie, Samenleving, België -

Een omslag van de Vlaamse economie: van kunnen naar willen

De laatste weken en dagen ontspon zich een interessante discussie over de omschakeling van onze economie naar een duurzame, groene toekomst. Het kan dus, maar willen we het ook? Dat is de hamvraag. Of die omslag er komt, hangt af van sociale en politieke keuzes vinden John Crombez, Bart Van Malderen, Bart Martens en Güler Turan.

donderdag 10 maart 2011 18:01
Spread the love

De laatste weken en dagen ontspon zich een interessante discussie over de omschakeling van onze economie naar een duurzame, groene toekomst. Zowel in binnen- en buitenland leeft dit debat en het ontbreekt niet aan concrete ideeën om die transformatie te realiseren.
Met de huidige stand van de innovatieve investeringen is het volgens expertengeen vraag meer of er voldoende technologie zal zijn om tegen 2050 naar een economie te evolueren met 100% hernieuwbare energie. Het kán, de technologie is vaak al voorhanden. Mark Jacobson van de Stanford University zei hier onlangs nog over: “There’s no magic, you don’t need new technologies for most of it. It’s just a different way of thinking of the system”.

Het kan dus, maar willen we het ook? Dat is de hamvraag. Of die omslag er komt, hangt af van sociale en politieke keuzes.

Die keuzes moeten we vandaag dringend maken. De aanslepende discussies over concurrentievermogen, klimaatproblematiek, grondstoffentekort, energiekosten, mobiliteit en de leefbaarheid van een dichtbevolkt gebied als Vlaanderen moeten een nieuwe synthese krijgen in een ander, duurzaam, economisch model op maat van mens en planeet.

Het Vlaams regeerakkoord van 2009 voorzag al dat de inspanningen van innovatie niet enkel naar onderzoek en ontwikkeling moesten gaan, maar ook naar de transitie van ons economische en maatschappelijk weefsel. Een verheugend inzicht, dat helaas geen verlengstuk vond in de innovatiedebatten in het Vlaams Parlement. Daar beperkte men zich tot nu toe veelal tot een wat steriele discussie over de hoogte of de groei van de innovatiebudgetten op zich.

Maar ondertussen staat de wereld niet stil. Begin de jaren ’90 had een student aan de universiteit geen pc op kot, en zelfs geen gsm. Studenten vandaag vinden dit onvoorstelbaar. Het is bijzonder moeilijk te voorspellen hoe snel technologische evoluties een omkanteling veroorzaken, maar als het beleid mee is, en de maatschappij is mee, kan het razendsnel gaan. Meer nog, het is op zich weer een aansporing om bijkomende technologische verbeteringen te realiseren. Innovatie leidt tot meer innovatie.

Ryan Wiser, expert hernieuwbare energie aan het Lawrence Berkeley National Laboratory, zegt hierover: “I think it’s generally true that one finds there are no absolutely insurmountable technical barriers. The question isn’t fundamentally a technical one”.

We moeten ons dan ook bezinnen over hoe we het debat hierover voeren in het Vlaams Parlement. Vandaag wordt daar veel gepalaverd over het marketingbudget om nieuwe en schone technologieën maatschappij ingang te doen vinden. Of we slaan elkaar om de oren met de vraag of een adviesraad of een raad van bestuur nu 15 of 11 leden mag tellen. Ook de media betonen bijzonder veel meer interesse in die randfenomenen dan wel in het verhaal van de noodzakelijke omslag.

De afgelopen eeuw hebben we een gigantische verbetering gekend van onze arbeidsproductiviteit van onze economie. In de 21ste eeuw hebben we een verbetering nodig in dezelfde omvang van onze eco-productiviteit, de efficiëntie waarmee we onze schaarse natuurlijke hulpbronnen inzetten.

We hebben nieuwe concepten nodig op het productieniveau. Bedrijven hebben baat bij bijvoorbeeld duurzame transportsystemen doordat ze onder meer brandstof besparen en geen geld in rook zien opgaan in de files. Energie kunnen ze goedkoper decentraal produceren in kleinschalige centrales zodat warmte die bij centrale productie via koeltorens in de atmosfeer verloren gaat, een nuttige toepassing krijgt

We hebben nieuwe concepten nodig op het consumptieniveau van de gezinnen zoals Cradle To Cradle (C2C), waarbij alle gebruikte materialen na hun leven in het ene productnuttig worden ingezet in een ander product. We kunnen het C2C-principe toepassen in alle sectoren: van tapijten tot huishoudtoestellen. Op die manier bouwen we ook aan een nieuw economie die duurzame tewerkstelling creëert.

We zetten in op Onderzoek & Ontwikkeling gericht op concrete, maatschappelijke doelen zoals vergrijzing, klimaat, grondstof- en energieschaarste. We ondersteunen de vraag van consumenten naar nieuwe technologie. Het eigenlijke doel moet het omvormen zijn van onze industrie en economie tot een intelligent en veerkrachtig weefsel dat de uitdagingen van de toekomst aan kan.

Naast de verjonging en de vergrijzing is deze vergroening een van de belangrijkste uitdagingen voor de jonge generaties.
Laat ons niet langer energie verspillen met discussies over haalbaarheid, laat ons meteen de juiste keuzes maken. De Vlaamse regering gaf in het regeerakkoord een voorzet, het Vlaams Parlement mag binnenkoppen.

Een Vlaamse economie op maat van mens en planeet is nodig én haalbaar. We moeten het alleen hard willen. En er dringend aan beginnen.

John Crombez, Bart Van Malderen, Bart Martens, Güler Turan
Vlaams volksvertegenwoordigers sp.a

take down
the paywall
steun ons nu!