Het platform van de betoging onderschrijft de eisen van de Arabische betogers en roept onze regering op om hetzelfde te doen. België en Europa kan volgens hen niet anders dan het volk radicaal steunen en de repressie van het Egyptisch regime ondubbelzinnig veroordelen. Het Tunesische en het Egyptische volk werd massaal gefeliciteerd met hun moedig verzet.
Tussen de betogers ontmoet ik Dr. Ayman Badr el-Din een beetje verdoken achter een Egyptische vlag en op een veilige afstand van de megafoons. Geheel Egyptisch hoort “dokter” bij de formele voorstelling van een eerste ontmoeting. De chirurg reist al jaren een keer per maand naar Caïro om te onderwijzen en te werken in ziekenhuizen.Hij is voorzitter van de federatie van Egyptische verenigingen in België.
Als ik hem vraag of hij zich erin kan terugvinden dat het regime onderhandelt met de oppositie en dat Moebarak pas in september van het toneel verdwijnt, blijft hij eerder vaag. “Het volk heeft nu gesproken en daar zal rekening mee gehouden worden. Men zoekt alleen een manier om Moebarak eervol te laten verdwijnen – wat hij niet verdient – maar daar streeft men nu naar”.
Ook Ahmad al Wakil, een gepensioneerd commerçant uit Egypte die al meer dan dertig jaar in België woont, meent dat het volk voorgoed de barrière van angst heeft overwonnen en zich niet tevreden zal stellen met een eenvoudige vervanger van Moebarak en een voortzetting van het regime. “Het Arabische volk is nu komaf aan het maken met militairen als politiek leiders, de generaals worden weggestuurd, het volk wil een burgerlijk bestuur dat verkozen wordt, dat is de essentie”, zegt Ahmed. Volgens hem kan een meerderheid van de Egyptenaren zich scharen achter een man als al-Baradei, “hij toont zich als een intelligent, betrouwbaar man, dat is het soort figuur dat men aan de leiding wil zien”.
De onvermijdelijke vraag naar het draagvlak van de Moslimbroederschap dringt zich op. Ayman, noch Ahmed geloven in een klinkende overwinning van de MB, maar menen wel dat ze een degelijk blok in de oppositie zouden uitmaken na nieuwe, eerlijke, verkiezingen. “Egyptenaren zijn religieus maar geen religieus extremisten. De MB zou hoogstens de belangrijkste oppositiemacht worden”, stelt Ayman.
De missionarissen van sharia4Belgium zullen Egypte een andere toekomst wensen, maar hun ideologie wordt doorgaans sterk afgekeurd door aanwezigen. Ahmed: “Het is jammer dat zij zich op deze manier hier manifesteren, het gaat hier om politieke kwesties, ik vraag me af wat zij op bijeenkomsten als deze eigenlijk komen doen..”.