Total België betaalt de volgende vijf jaar geen belastingen op de ingevoerde olie, ter waarde van 6,5 miljard euro in 2009 (bron Knack)
Opinie, Nieuws, Economie, België, Total, IPA -

Waarom wij het IPA verwierpen

Het voorakkoord van interprofessioneel overleg verdient een grondige analyse. Wat de tekst zeker niet verdient, is een verdediging gestoeld op ongelijkheden. Stellen dat er niets verandert verwacht je van de werkgevers. Als werknemersvertegenwoordiger is het immers je verdomde plicht om alle werknemers te verdedigen, ook je toekomstige collega's dus.

zaterdag 29 januari 2011 16:48
Spread the love

Het IPA rolt de laatste dagen van ieders tongen. Werkgevers en politici, niet in het minst werknemers en hun vertegenwoordigers. De tekst is technisch en verdient een grondige analyse.

Als voltallige ABVV delegatie (arbeiders, bedienden en kaders) van de TOTAL raffinaderij Antwerpen hebben wij het voorakkoord IPA onder de loep genomen. De uiteindelijke conclusie is dat het voorontwerp veel te licht werd bevonden en bijgevolg door ons wordt afgekeurd. Hieronder geven wij ook onze motivatie over de verschillende onderwerpen waar wij zelf mee te maken krijgen.

1. Loonvorming

We begrijpen dat het huidige politieke klimaat niet van dien aard is om grote opslagen te realiseren. Bovendien blijft het indexsysteem, voor even, gevrijwaard van verdere aanvallen. Het is een hele opluchting, en toch.

De 0.3% in 2012 is wel een loonsverhoging voor 2012, het is misschien geen verhoging van de koopkracht. Als immers de index enkele malen springt in 2011 is het nog maar zeer de vraag of de 0,3% het verlies aan koopkracht zal dekken. Het is dus best mogelijk dat er in dit IPA een inlevering zit op het gebied van koopkracht. In navolging van onze achterban willen wij dan ook meegeven dat wij verwachten dat een eventuele loonsopslag begint op 1 januari 2011.

De paragraaf over de studie rond de volatiliteit van het indexmechanisme is voor ons bovendien onaanvaardbaar, de link met de energieprijzen wordt niet gesmaakt. Deze paragraaf moet voor ons verdwijnen, enkel een versterking van de index is bespreekbaar.

Op een moment dat de notionele intrestaftrek bijna 6 miljard euro heeft bereikt, zonder dat daar ook maar één verplichting tegenover staat, lijkt het ons niet meer dan normaal dat er eerst afspraken worden gemaakt over het besteden van deze, en andere, lastenverlagingen.

Graag herinneren we aan één van onze eisen :”Einde van de blanco cheques aan de werkgevers; overheidssteun moet afhankelijk gemaakt worden van:

  1. kwaliteitsvolle banen en dus geen dagcontracten meer in de interim; geen nieuwe flexibiliteit, geen stimulering van overuren;
  2. vorming/opleiding voor de werknemers;
  3. investeringen;
  4. onderzoek en ontwikkeling

Het eindresultaat op deze eis is veel te mager.

2. Welvaartsvastheid sociale uitkeringen

Wij zijn nog steeds zoekende naar verbeteringen van de minimumlonen in dit voorakkoord. Nochtans stond het duidelijk vermeld in onze eisenbundel.

– Optrekking van het bruto gewaarborgd minimuminkomen en gelijktrekking van de jeugdminimumlonen

Bovendien hebben wij zo onze bedenkingen bij de paragraaf over de theoretische enveloppe. Slechts 60 procent financiële verantwoordelijkheid willen nemen gemaakt in vorige afspraken en, in het “beste” geval, 40% doorschuiven naar de collectiviteit is ook onaanvaardbaar.
De eerste pijler wordt onvoldoende versterkt en er ontbreekt ook een verplichting om werk te maken van een tweede pijler.
Bovendien stijgen meeste sociale uitkeringen met maximum twee procent wat aanzienlijk minder is dan de te verwachten indexsprong van 3.9% volgens het CRB.

3. Arbeiders – bedienden

Tijdens CAO onderhandelingen op TRA eisen wij op het gebied van koopkracht steeds centen in plaats van procenten. Op deze manier krijgt iedereen hetzelfde. Om direct to the point te komen. Bedienden leveren in dit voorstel meer dagen in dan arbeiders dagen bij krijgen op het gebied van de opzegtermijnen.

Bovendien worden sectoren aan handen en voeten gebonden om zelf verbeteringen aan te brengen. Het is zelfs maar de vraag of oude verworvenheden voor nieuwe werknemers nog kunnen blijven bestaan?
Dat bovendien de huidige RVA crisispremie van 1666 euro volledig ten laste komt van de sociale zekerheid is een stap te ver!

Door een onderscheid te maken tussen nieuwe en oude werknemers verdwijnt bovendien de discriminatie niet, ze wordt enkel versterkt. We krijgen niet enkel arbeiders, bedienden en kaders. We krijgen voortaan ook nieuwe en oude arbeiders, bedienden en kaders.

Ook wat betreft de voorgestelde berekening van het vakantiegeld voor arbeiders hebben wij enkele bedenkingen. Het kan niet zijn dat de vaste eindejaarspremie niet langer wordt meegnomen in de berekening. Bovendien is het erg onduidelijk wie de compensaties uit volgende zin zal onderhandelen”indien er een netto verlies overblijft, worden ten belopen daarvan compensaties onderhandeld.” Is dit op het interprofessionele niveau of dat van sectoren en bedrijven? Arbeiders in kleinere bedrijven mogen niet de dupe worden van dit systeem en het is voor ons ook ontoelaatbaar dat ook deze rekening wordt doorgeschoven naar de collectiviteit!

Bovendien stellen wij ons vragen of arbeiders hun dagen jaarlijks verlof nu moeten opnemen, en betaald krijgen, zoals de bedienden enerzijds. Kunnen nieuwe bedienden anderzijds nog steeds hun vakantiegeld gaan vragen in januari, en is dit ook zo voor nieuwe arbeiders?

En vermits geen variabele premies mogen worden verrekend, is het nog maar de vraag of overuren mee verrekend zullen worden. En wat met de anciënniteitpremie die voor velen van ons jaarlijks verandert?
De deur wagenwijd openzetten naar tijdelijke werkloosheid voor bedienden en ook die rekening doorschuiven naar de collectiviteit is ook onaanvaardbaar. Iedereen heeft plichten, ook de werkgevers.

Ten slotte wensen wij nog een extra bedenking mee te geven. In 1900 ontstonden de werklieden en 22 jaar later waren er plots arbeiders en bedienden. Sindsdien is de discriminatie tussen beide statuten, op vraag van de werkgevers, alleen maar toegenomen. Terwijl we nu, zogezegd, aan het zoeken zijn naar manieren om deze weg te werken laten we ongestoord nieuwe discriminaties toe. Wij betreuren dan ook dat er nergens binnen het voorakkoord een poging staat om de discriminaties, naar het statuut van kaderleden toe, weg te werken!

De opwaartse harmonisering is ver te zoeken in dit voorakkoord. Misschien is het eindresultaat kostenneutraal, ons lijkt het alvast dat wij allemaal moeten inleveren.  

4. Carensdag en gewaarborgd maandloon

Het afschaffen van de carensdag wordt binnen het voorstel betaald door de werknemers. Vanaf de zevende dag is het nog maar de vraag hoeveel sociale lasten de werkgevers nog zullen betalen. Anders gezegd hoeveel de collectiviteit, wijzelf dus, van deze kosten zullen moeten dragen.

5. Andere bedenkingen

In het vorige IPA zat, opnieuw, fiscale lastenverlaging voor ploegen- en nachtarbeid: van 10,7% naar 15,6% vanaf 1 juni 2009. De vaststelling is dat ploegen– en nachtarbeid voor de werkgever goedkoper werd maar voor de werknemer niet humaner. Op deze manier is en blijft deze verlaging een zoveelste blanco cheque.

Afsluitend betreuren wij dat er ook van volgende eisen weinig of niets is terecht gekomen:  

– Behoud van de vrijheid van onderhandelen in de sectoren
– Een verbetering van de terugbetaling van de vervoersonkosten met het openbaar vervoer
– Een verbetering van het wettelijk pensioen

Veel zaken zijn onduidelijk en er zitten onderdelen bij die pas tegen eind 2018 moeten worden “opgelost”. Het voorakkoord zit dus bijgevolg boordevol onzekerheden waardoor men eigenlijk aan ons vraagt om een blanco blad te ondertekenen dat men nadien naar eigen goedkeuren zal invullen zonder dat wij er enige inspraak rond zullen hebben.

take down
the paywall
steun ons nu!