“Als we op onze leiders moeten wachten, duurt het veel te lang voordat er vrede komt”, zegt Rami Elchanan van Parents Circle – Families Forum. “Verandering zal van gewone mensen moeten komen. We willen voorkomen dat we nog meer verliezen, invloed uitoefenen op publiek en beleidsmakers en een weg van vrede promoten in plaats van een weg van oorlog.”

De leden van Parents Circle -Families Forum bezoeken scholen, universiteiten, hotels en andere plaatsen waar Israëli’s, Palestijnen en buitenlanders komen, om een boodschap van verzoening te brengen. De groep houdt ook zomerkampen en organiseert leiderschapsseminars voor jongeren. De media-activiteiten richten zich vooral op het maken van tv-programma’s en documentaires.

De organisatie heeft dertien stafleden die werken vanuit twee kantoren. Het Israëlische kantoor staat Tel Aviv en het Palestijnse in Aram, ten noorden van Jeruzalem. De staf krijgt hulp van een groot team ervaren vrijwilligers uit de getroffen gezinnen. Verder biedt een internationaal netwerk van organisaties steun.

Verterende woede

Aziz Sara, een Palestijn uit Jeruzalem, raakte vijftien jaar geleden zijn oudere broer Tayseer kwijt na een ruwe ondervraging door Israëlische veiligheidstroepen. “Ik werd extreem verbitterd en woedend. Zelfs op tienjarige leeftijd begreep ik dat zijn dood niet natuurlijk was, dat er iemand verantwoordelijk voor was. Ik groeide op met een verterende woede in mijn hart. Ik wilde rechtvaardigheid en wraak”, zegt Sara.

In de loop der jaren leerde hij echter anders omgaan met het verlies. “Ik voel me verplicht om mijn pijn te gebruiken om vrede te stichten en niet om haat te kweken die mij uiteindelijk verteerd zou hebben. Ik vind dat we allemaal ons best moeten doen om vrede te bereiken.”

Elhanan (61) heeft drie zoons. Dertien jaar geleden overkwam hem de ergste nachtmerrie die een ouder kan overkomen: de dood van een kind. Smadar, een slim en levendig meisje en Elhanahs enige dochter, was nog maar veertien jaar oud. “Ik was op weg naar het vliegveld van Tel Aviv toen ik een radeloos telefoontje kreeg van mijn vrouw in Jeruzalem. Er was een Palestijnse zelfmoordaanslag geweest en onze dochter Smadar zou in de buurt gezien zijn. In de uren daarna hebben we wanhopig gebeld met politiebureaus en ziekenhuizen, om er achter te komen of onze dochter geraakt was. Uiteindelijk konden we langskomen om haar lichaam te identificeren”, zegt hij. “Op de dag dat Smadar stierf, stierf ook een groot deel van mij.”

Moira Julani, die ook betrokken is bij Parents Circle – Families Forum, verloor de liefde van haar leven door het Palestijns-Israëlische conflict. “Soms ben ik kwaad en dan denk ik aan wraak”, zegt Julani, een Amerikaanse die haar Palestijnse man een paar maanden geleden kwijtraakte toen hij per ongeluk in een gevecht tussen Palestijnse jongeren en de Israëlische politie in Oost-Jeruzalem belandde. “Maar op de meeste dagen bekijk ik de situatie rationeel. Dan wil ik mensen vertellen over de situatie in het bezette Palestina. Ik wil niet dat anderen moeten doormaken wat ik doormaak, welke religie of nationaliteit ze ook hebben.”