Van 9 tot 16 december weigerden de gedetineerden van elf gevangenissen uit hun cel te komen. Ze eisen onder meer betere medische verzorging en voeding, meer onderwijsmogelijkheden en een loon voor het werk dat ze in de gevangenis doen. Zulke stakingen komen vaker voor in Georgia, maar niet over de instellingen heen en langer dan enkele uren.

Intussen krijgen de gevangenen steun van activisten uit de hele staat. Een groep van waarnemers kon maandag in de Macon State-gevangenis praten met gedetineerden, de leefomstandigheden bekijken en onderzoeken of de klachten gegrond zijn. Een belangrijke stap, vindt Bruce Dixon van de organisatie Black Agenda Report.

Rastafari’s en neonazi’s

Hij noemt de stakingsgolf organisch gegroeid. “De gevangenen werkten samen ongeacht ras, etnie, religie of de bende waartoe ze behoren. Er waren groepen van zwarten, moslims, rastafari’s, gangsters uit verschillende bendes, Mexicanen en zelfs neonazi’s van het Arische Broederschap deden mee.”

Elaine Brown heeft een goede vriend in een gevangenis in Georgia zitten. Ze vindt de staking een groot succes. “De gevangenen in verschillende instellingen kozen de datum voor het protest zelf, en rekenden op mij om de staking naar het brede publiek te communiceren. Nu hebben we een coalitie en zitten we met de betrokkenen rond de tafel.”

De gevangenissen in Georgia tellen zo’n 53.000 gedetineerden. Bijna al het werk dat ze verrichten is onbetaald. De lonen variëren, maar zijn allemaal slechts een fractie van het federale minimumloon van 7,25 dollar per uur.

– – – – – – – –
Auteur: Matthew Cardinale