Op naar Plan C
Opinie, Nieuws, Politiek, België, Regeringsonderhandelingen -

Op naar Plan C

Aangezien Plan A (van Vande Lanotte) nog weinig kans maakt en Plan B (la Belgique Française) maar een verre dreiging was, wordt het tijd om Plan C uit de kast te halen, vooraleer er nog gekkere constructies opduiken, meent journalist Guido Fonteyn.

donderdag 9 december 2010 11:29
Spread the love

Aangezien Plan A weinig of geen kans meer maakt (plan A is dat plan waar Vande Lanotte nog altijd voor ijvert, maar dat nu zelfs al door Voka werd afgeschoten) en Plan B maar een verre dreiging was (la Belgique Française, zonder Vlaanderen, Wallonië en Brussel alleen, met koning, vlag en brabançonne), wordt het tijd om Plan C uit de kast te halen, vooraleer nog gekkere constructies opduiken (zoals het Plan F, van France, dat door rattachist Jules Gheude opnieuw wordt gepropageerd).

Plan C bestaat uit de vorming van een regering waarbij aan Vlaamse zijde – eindelijk! -afscheid wordt genomen van de N-VA. CD&V, SP-A, Open VLD en Groen kunnen perfect een meerderheid vormen in een regering waarin aan Franstalige zijde PS, CDH en Ecolo samenwerken.

Dit kan bijvoorbeeld een regering Di Rupo-Van Ackere worden, of – waarom niet? – een regering Di Rupo-Leterme, aangezien de ontslagnemende premier in de luwte opnieuw aan aanzien wint. Een doorstart van de regering-Leterme, zij het in een gewijzigde vorm, behoort theoretisch ook tot de mogelijkheden, maar laat ons dit het Plan D noemen.

Zelfs de meest onpartijdige waarnemer moet immers zo stilaan tot de vaststelling komen dat de N-VA niet in een regering wil treden, of daar bij gebrek aan voldoende kaderpersoneel – essentieel om de kabinetten te bevolken – niet kan intreden. Plan A is dus veroordeeld om te mislukken.

Het N-VA-programma is eerder op gevoelens dan op dossiers gevestigd, en dan vooral op de grote gedachte dat het straks, in een onafhankelijk en een zo blank mogelijk Vlaanderen, op alle vlakken veel beter zal zijn dan in dat ouderwetse België, dat van de francofonie en van de asielzoekerij. In dat Nieuw-Vaanderen zal orde en tucht heersen, en wie het met deze benadering niet eens is, is een slechte Vlaming.

CD&V aanhangwagentje

Wanneer zal dan ook de CD&V eindelijk inzien dat zij zichzelf een slechte dienst bewijst door nog langer te fungeren als het aanhangwagentje van de N-VA, en Wouter Beke als de waterdrager van Bart De Wever? Wie met CD&V-ers hierover praat krijgt enkel electorale overwegingen als antwoord, de schrik om bij mogelijke verkiezingen nog kleiner te worden dan de N-VA.

Iedereen is het erover eens dat verkiezingen vermeden moeten worden, maar de beste methode om Bart De Wever en zijn N-VA te counteren bestaat er vermoedelijk in het land zo lang en zo goed mogelijk te besturen, zonder de N-VA, en niet om hem langer te blijven aanbidden.

Een dergelijke regering zou van start kunnen gaan met een regeling voor de splitsing van het verkiezingsarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde, want dat was toch de inzet van de vorige verkiezingen.

In dit dossier is een perfect compromis mogelijk, vertrekkend van het respect voor de taalgrens en van het respect voor de minderheden – en dat zijn de Franstaligen in Halle-Vilvoorde en de Vlamingen in Brussel. Tijdens deze legislatuur kan dan op een rustige wijze verder worden gewerkt aan andere aspecten van de staatshervorming, zoals de herziening van de financieringswet, waarbij gebruik kan worden gemaakt van het voorbereidende werk, zoals dat de voorbije weken en maanden werd gepresteerd. Dit dossier is nog niet rijp.

Op dus naar Plan C: de beslissing ligt bij de CD&V.

take down
the paywall
steun ons nu!