De Belgische deelneemsters aan de Free Gaza Flotilla van einde mei, Griet Deknopper, Kenza Isnasni en Fatima El Mourabit kondigden aan dat er in de lente van 2011 opnieuw een Free Gaza Flotilla zal proberen de blokkade te doorbreken. Dit keer met nog meer deelnemers. Ze riepen de Belgische overheid op om hierover een duidelijk standpunt in te nemen.

Misdaden tegen de menselijkheid tijdens de aanval tegen de Flotilla

Twee advocaten van het Progress Lawyers Network dienden woensdag een aanvraag in bij de Belgische federale procureur om een onderzoek te starten tegen mensenrechtenschendingen die zijn gebeurd tijdens de Israëlische aanval op twee boten van de Freedom Flotilla.

Het gaat om de aanval op de Mavi Marmara en de Challenger I. Want op die twee boten zaten de Belgische slachtoffers. De klacht is vooral gericht tegen de drie Israëlische verantwoordelijken voor de militaire aanval: vice-admiraal Eliezer Chiney Marom, generaal Gabi Ashkenazi en tegen de minister van Defensie Ehud Barack.

Volgens advocate Julie Tieleman omvat de klacht mishandelingen en mensenrechtenschendingen. “Griet Deknopper is beschoten met een geluidsbom, en heeft nadien geen verzorging gekregen. De vier zijn 72 uur onwettelijk vastgehouden zonder tussenkomst van een rechtbank. Ze moesten lang in de kou en in de regen zitten. Fatima El Mourabit werd op een pijnlijke manier geboeid. Ze zijn alle vier gedeporteerd naar een derde land, Turkije, hoewel ze geen burgers waren van dat land. Ook dat is een schending van het internationaal recht.”

“Daarnaast zijn al hun goederen zoals laptops, camera’s, en ander bewijsmateriaal afgenomen door het Israëlische leger. Zonder er een bewijs van confiscatie te hebben gekregen wat wettelijk moet. Ook al hebben ze bewijsmateriaal en beelden afgenomen er zijn nog andere mogelijkheden om de aanklachten hard te maken. Zo zijn er verschillende internationale onderzoeken (onder meer van de VN) die slachtoffers hebben geïnterviewd. Die hebben los van elkaar gelijkaardige verklaringen afgelegd”, aldus advocate Julie Tieleman.

Artikel 10

De schendingen van de mensenrechten zijn gebeurd buiten België, maar kunnen volgens advocate Joke Callewaert toch door een Belgische rechtbank behandeld worden op basis van artikel 10 van het strafwetboek. Voordien liet de zogenoemde ‘antigenocidewet’ een dergelijke procedure toe, maar die is fors afgezwakt na politieke druk uit de VS.

Volgens artikel 10 van de Belgische strafwet kan voor misdaden tegen de menselijkheid, oorlogsmisdaden of een genocidemisdaad, gepleegd buiten het eigen grondgebied, een strafrechtelijk onderzoek opgestart worden in België. Er zijn wel enkele voorwaarden aan verbonden. Zo moet er een zekere band zijn met België. Slachtoffers moeten ofwel de Belgische nationaliteit hebben of op het moment van de feiten al twee jaar in België verblijven.

Wat gebeurt er met de klacht?

De Belgische federale procureur kan beslissen dat de klachten ongegrond zijn en de zaak zo laten, ofwel de klacht gegrond verklaren. Dan moet de zaak ofwel in België onderzocht worden of doorgestuurd worden naar het Internationaal Strafhof (ICC). “België kan bijvoorbeeld ook beslissen dat de zaak in Israël moet onderzocht worden, maar daar zijn we tegen”, zegt advocate Callewaert. “We vinden dat Israël die zaak niet onafhankelijk kan onderzoeken.”

Klacht realistisch of louter symbolisch?

“De feitelijke klacht is realistisch”, zegt Joke Callewaert. ” We hopen dat er een procedure van komt of tenminste een discussie voor een Belgische rechtbank. We hopen ook dat als de klacht wordt doorgestuurd naar het Internationaal Strafhof deze zich zal uitspreken.” Volgens Griet Deknopper gaat het vooral om de druk die ze willen opvoeren tegen de illegale acties van Israël.

Klachten bij het Internationaal Strafhof

Er lopen momenteel al drie klachten tegen Israël bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Turkije en Spanje hebben er al een klacht ingediend. En de Palestijnse Autoriteit heeft nog een klacht lopen tegen Israël wegens oorlogsmisdaden tijdens de oorlog tegen Gaza van januari 2009. “De procureur van het Internationaal Strafhof moet die zaken normaal gezien inleiden bij de rechtbank, maar laat ze liggen. De kans is groot dat bij politiek geladen zaken een klacht gewoon in de vergeethoek geraakt”, zegt advocate Callewaert.

Mobilisering in de lente 2011

Kenza Isnansi, één van de Belgische deelneemster aan de Gaza Freedom Flotilla van mei 2010, trekt samen met de andere Belgische deelneemsters de BelgiumToGaza-beweging. BelgiumToGaza is een platform van Belgische organisaties en individuen dat zich engageert om de illegale blokkade van de Gazastrook aan te kaarten.

Ze organiseren allerlei activiteiten om fondsen in te zamelen voor de volgende Flotilla, die normaal in de lente van volgend jaar naar Gaza zal varen. Het wordt een nog grotere vloot, met nog veel meer volk, zegt Isnansi. De twee grote koepels, European Campain to End the Siege of Gaza en de Free Gaza Mouvement, organiseren een boot die groter zal zijn dan de Mavis Marmara. Er wordt gemobiliseerd om een Belgische delegatie mee te sturen.

De deelneemsters aan de vorige Flotilla roepen de Belgische regering op om een duidelijk standpunt in te nemen over de Flotilla.

Kenza, Fatima en Griet weten zelf niet of ze zullen deelnemen aan de volgende Flotilla. “Voor ons is het vooral belangrijk dat we de acties steunen en mobiliseren”, zegt Griet. “We zijn met een duidelijk doel naar Gaza vertrokken, we willen de blokkade opheffen. De komende Flotilla heeft hetzelfde doel. We gaan niet akkoord met een verlichting van de blokkade, maar willen de volledige opheffing ervan”, aldus Fatima El Mourabit.