De zanger uit New Jersey leek de wereld aan zijn voeten te hebben na de schitterende ‘Born To Run’-plaat uit ’75. Maar toen raakte The Boss verwikkeld in een juridisch gevecht met zijn ex-manager en mocht hij lange tijd niet in de studio.
Toen de zaak gesetteld werd, ging Springsteen als een razende aan het werk. De man had zo’n 70 songs klaarliggen en begon er een groot deel van op te nemen. Uiteindelijk selecteerde hij een aantal van de somberste voor zijn ‘Darkness On The Edge of Town’-LP uit 1978. Het publiek keek vreemd op. Waar was de wild romantische rockridder van ‘Born To Run’ naartoe? De wilde jongeman die in zijn songs door de Amerikaanse straten raasde?
Wel, hij was niet dood, maar Springsteen had besloten om hem grotendeels aan het oog en oor te onttrekken. De sessies leverden namelijk wel heel wat weergaloze rocksongs op. Bij voorbeeld het nummer ‘Fire’ dat hij in die tijd cadeau deed aan de rockzanger Robert Gordon die toen met de ultieme rockgitarist Link Wray platen maakte. Het zou, in een cover van The Pointer Sisters, een wereldhit worden. Springsteen gaf ook ‘Because The Night’ weg, aan Patty Smith. Zij kreeg van hem de afgewerkte muziek en het refrein, maar mocht zelf de rest aanvullen. Het werd haar allergrootste hit. Beide tracks zien nu voor het eerst officieel het daglicht. Al bracht Springsteen van ‘Because The Night’ wel eerder een live-versie uit.
‘The Promise’ bevat nog een paar songs die we reeds officieel kenden. Daaronder ‘Racing In The Street’ dat in een andere versie op ‘Darkness’ staat en het weergaloze titelnummer dat hij al eens in een pianoversie op een verzamelaar gelost had. ‘The Promise’ was jarenlang het meest legendarische nummer van de man. Het heeft zo’n beetje dezelfde status als ‘Blind Willie McTell’ van Bob Dylan. Allebei nummers waarvan de fans en ook de niet-ingewijden bij het horen ervan maar niet kunnen begrijpen waarom ze niet stante pede op de wereld werden losgelaten.
En zo staan er meer op. We denken bij voorbeeld aan ‘Wrong Side Of The Street’ of ‘Save My Love’, allebei monumenten die galmen en meeslepen als de beste liedjes van de man. We moeten ook aangeven dat de plaat naar het einde toe wat donkerder wordt: ‘Come On (Let’s Go Tonight)’ wijst heel sterk naar ‘Darkness’ en op die manier volg je op deze dubbelaar de evolutie van ‘Born To Run’ naar ‘Darkness On The Edge Of Town’.
Het voelt dan ook alsof aan een bekende roman, 32 jaar na datum, een essentieel hoofdstuk toegevoegd wordt. Straf.
Beoordeling: ++++
(Columbia)
Legende:
-: om te vergeten
+: enkel voor fans
++: ongelijk niveau
+++: goed
+++1/2: zeker checken
++++: uitstekend
++++1/2: gegarandeerd in de eindlijst
+++++: plaat van het jaar