“Wat het lek in de Golf van Mexico ons geleerd heeft, is dat zelfs de modernste bedrijven maanden nodig hebben om zo’n lek te dichten. Als dat in onze zee zou gebeuren, dan zouden zones die belangrijk zijn voor de biodiversiteit onherroepelijk verloren gaan”, zegt bioloog Santiago Krapovickas, coördinator van het Forum voor de Bescherming van de Patagonische Zee. Het forum groepeert tien Argentijnse en internationale organisaties.
De Patagonische Zee bevindt zich in de zuidwestelijke hoek van de Atlantische Oceaan, langs de kust van Argentinië. De meer dan 3 miljoen vierkante meter grote zee herbergt een enorme verscheidenheid aan zoogdieren, vogels, schaaldieren en vissen.
Vandaag is nauwelijks 0,5 procent van de Patagonische Zee beschermd, een nationaal zeepark ter hoogte van de provincie Santa Cruz. Volgens het Forum zijn er ook nauwelijks middelen en verloopt de bescherming niet efficiënt.
Vier nieuwe zones
De Argentijnse overheid heeft nu aangekondigd dat er vier nieuwe beschermde zones komen. De implementatie gebeurt de komende twee tot vijf jaar.
Met de nieuwe gebieden heeft Argentinië 1,36 miljoen hectare beschermde zee. Dat is nog ver van de 10 procent die men volgens de Conventie voor Biologische Diversiteit moet halen tegen 2020; Argentinië onderschreef die conventie in 1994.
“We zitten nog ver achter”, zegt Flavia Broffonivab milieuorganisatie Fundación Vida Silvestre Argentina. “Met deze parken komen we aan 1,5 procent, het dubbele van wat al beschermd was.” Het gaat er nu niet om het gebruik van deze zones te beperken, zegt Broffonivab, Argentinië moet wel in instrumenten te voorzien om de biologische rijkdom op lange termijn te behouden.
Miljoenen kubieke meter vol leven
Voor Krapovickas is het van vitaal belang olievervuiling, overbevissing en de vangst van kleine soorten met sleepnetten te vermijden. “De zee heeft een groot volume, in tegenstelling tot bij landoppervlaktes zijn de hectares in een beschermde zeezone niet zomaar een detail.” Het gaat om miljoenen kubieke meter met veel leven, van microscopische planten tot grote zoogdieren, met ook soorten die voor de visserij van belang zijn, zoals inktvissen, krabben en mosselen, zegt Krapovickas.
Een van de nieuwe zones, het Nationaal Zee- en Kustpark Zuid-Patagonië, is een van de rijkste Argentijnse zeezones. Het is 132.000 hectare groot, met 140 eilandjes, “een broedplaats voor kleine kreeften, voor heek, bij de meest spectaculaire fauna vinden we er de Magelhaenpinguïns”, zegt Krapovickas.
Gas en olie
De meest afgelegen en minst bekende zone is Burdwoodbank, ten zuiden van de Falklandeilanden, die in Argentinië de Malvinas worden genoemd. “We hebben weinig ervaring met dit soort controle voor een zone die zo ver van de kust ligt”, zegt Krapovickas.
De zeebodem is er rijk aan gas en olie. Argentinië en Groot-Brittannië betwisten elkaar een deel van de wateren van Burdwoodbank, een gevolg van het conflict rond de Falklands.