De bijna 400 plaatsen voor de film waren in een mum van tijd uitverkocht. De heisa in Nederland rond de posters van de film zal daar wel voor iets tussengezeten hebben. De film is zeer atypisch voor de Lage Landen: hij is gemaakt met een vrij groot budget en vooral, het is een horrorfilm.

Het genre wordt door de goegemeente nogal scheef aangekeken. Al dat bloed en geweld, eigen aan het gros van de films in het genre, wordt afgeschreven als leeg entertainment.

Spiegel van de maatschappij

Onterecht, want veel horrorfilms houden de maatschappij een spiegel voor, klagen sociale situaties aan, geven maatschappijkritiek, maar dan in een bovennatuurlijk jasje.

Het genre van de fantastische film (horror, thriller, cyberpunk, fantasy, …) zit alweer enkele jaren in de lift. Dat merken ook de organisatoren van het Brugse festival.

Op drie jaar tijd begint het festival wat uit zijn voegen te barsten door de grote interesse. Zelfs De Standaard had enkele pagina’s over in zijn cultuurbijlage, afgelopen weekend, voor het filmfestival en het horrorgenre. Het festival draait op een zeventigtal vrijwilligers, die een week lang het beste van zichzelf geven. Een redelijk uniek gegeven voor een filmfestival.

Een hele week lang krijgen de bezoekers Belgische of zelfs wereldpremières voorgeschoteld van fantastische films. Meestal gaat het om films die met slechts een fractie van een budget van een doorsnee Hollywoodfilm gemaakt zijn, maar toch het publiek weten te vatten door een scherpe verhaallijn, inventief camerawerk of goed getimede scènes die het publiek van zijn stoel doet veren.

Thriller over psychopate

Dit jaar is Johan Vandewoestijne, gekend in de filmwereld als James Desert, de centrale gast. Enkele van de door hem geproduceerde films worden in retrospectieve getoond. Dinsdagavond ging het om State of Mind, een thriller over een psychopate. De film is begin jaren negentig gedraaid, met een internationale cast én in het Engels.

Je kan het een B-film noemen, maar dan wel met een Amerikaanse feel. Het verhaal knipoogt naar horrorklassiekers als Psycho en Halloween en weet oprecht een beklijvende sfeer op te roepen. Niet slecht voor een low budget Belgische productie.

Na de film was er tijd voor een Q&A met de producers James Desert en Jan Doense, de Nederlandse Mr. Horror, en regisseur Reginald Adamson. Zij haalden herinneringen op aan het maken van de film.

Zo slaagde James Desert er in om een NAVO-oefening te verplaatsen omdat de crew tijdens de opnames last had van overvliegende F-16’s. Dat de twee hoofdrolspeelsters niet de beste vriendinnen waren, werd ook duidelijk uit de verhalen over kleine ruzies en pesterijen op de set. 

Gemoedelijke sfeer

De sfeer op het festival is zeer gemoedelijk, je kan gemakkelijk een praatje slaan met de organisatoren en gasten. Zo zette uw verslaggever zijn beste beentje voor en probeerde zijn script te pitchen aan enkele aanwezigen. Je moet het maar eens proberen op andere festivals!

DeWereldMorgen.be zal nog de hele week verslag uitbrengen van het festival, met nog onder andere een interview met de organisatoren. Stay tuned!