‘Turquaze’ is de debuutfilm van Kadir Balci, een oud-student van de filmopleiding van KASK Gent en officieel de eerste Turk die daar afstudeerde.

Wij vroegen Balci allereerst waarom er in Vlaanderen zo weinig allochtonen voor een filmopleiding kiezen en waarom hij als allochtone regisseur in Vlaanderen een unicum is.

Talent, maar geen durf

Kadir Balci: “Allochtonen moeten er eerst brood in zien. Als er geen geld mee te verdienen valt, beginnen ze er niet snel aan. Er is wel talent, maar jongeren van cultureel diverse afkomst durven niet snel hun kansen nastreven. Ze hebben een rolmodel nodig en daarom vond ik het ook belangrijk om iets te maken dat dicht bij mijn leefwereld staat. Zo zien jongeren van cultureel diverse afkomst in dat hun verhaal de moeite waard is om te tonen.”

Toen we aan Kadir Balci vroegen of de Vlaamse filmsector zelf wel rijp is voor een eerste Turks/Vlaamse film, reageerde hij positief. “Ik heb alleszins geen weerstand ervaren vanuit de filmsector. Ook Vlaanderen is nu zeker klaar voor een Turks/Vlaamse film, maar dat was al eerder zo.”

Elkaar begrijpen

De film gaat over het aangaan van een relatie met iemand uit een andere cultuur. “En dat is nooit een evidentie. We mogen dat ook niet zo maar aannemen. De film gaat over moeite doen om elkaar te begrijpen. Zo is de film ook in het Turks, Nederlands en Frans ondertiteld en werken die ondertitels letterlijk als een brug tussen verschillende culturen.”

Kostuumfilm

Heeft Balci er bewust een ‘Vlaamse’ film van willen maken? “Neen, zeker niet bewust. Ik heb gewoon een verhaal willen vertellen dat dicht bij mezelf staat als regisseur. Ik heb er bewust Vlaamse elementen ingestoken omdat ik dat nodig vond. Wat ik wel ooit nog eens wil maken, is een échte Vlaamse kostuumfilm over een of andere belangrijke periode in de Vlaamse geschiedenis.”

Heeft hij raad voor jonge acteurs of creatievelingen? “Het enige dat ik kan aanraden aan iemand met een talent of droom: kom er mee naar buiten.”

© 2010 – StampMedia – Tekst: Chistoffer Allegrezza, Foto’s: Janne Paulissen en Chistoffer Allegrezza