Sinds een aantal jaren is hij voor CdH politiek actief: eerst op het lokale niveau en vanaf 2002 als volksvertegenwoordiger. Momenteel zetelt hij in het Waalse parlement en in het parlement van de Franse gemeenschap. Bovendien werd hij 6 jaar geleden burgemeester van de Henegouwse gemeente Dour, waar het festival altijd al plaatsvond.

De persoon dus om het ook te hebben over de sociaal-economische impact van het festival op de Borinage. Een streek, gelegen ten westen en zuidwesten van Mons, die bekend stond om haar steenkoolindustrie.

Naast Dour omvat ze nog 5 andere gemeentes. De naam ‘Borinage’ komt van ‘borin‘ of ‘borain’, een Frans woord voor ‘kompel’. In het plaatselijke dialect werd de mijnindustrie ‘bohren’ genoemd. In 1920 werkten er bijna veertigduizend mensen in de mijnen, maar na de sluiting in de jaren vijftig en zestig is de werkloosheid er nu de hoogste van heel België.

Carlo Di Antonio maakte graag even wat tijd vrij voor DeWereldMorgen.be om het te hebben over de impact van het festival op de streek en de rol van multinationals op festivals. Het werd een kort, maar boeiend gesprek.

Maak eens een bilan op van deze editie van Dour Festival?

“We zijn erg tevreden, want op organisatorisch vlak zijn de zaken goed verlopen: zo waren er dit jaar geen late afzeggingen en geen noemenswaardige incidenten. Dit gecombineerd met veel zon en goede concerten maakte dat deze 22ste editie in een uitstekende, aangename en altijd relaxe sfeer verliep.”

“Een minpunt is dat er dit jaar 2.000 tot 3.000 minder tickets per dag zijn verkocht. Voor het eerst sinds enkele jaren was het niet meer uitverkocht en bleven we op 125.000 steken. Mogelijk zit de concurrentie met de Franse festivals daar voor iets tussen.”

Wat is het belang van het festival voor de streek?

“Het belang van het festival is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen. We hebben Dour, een onbeduidende gemeente, op de Europese kaart gezet. Nu is het festival het eerste waar mensen bij het horen van ‘Dour’ aan denken! Het is dus in de eerste plaats een identiteit voor de mensen van Dour en bij uitbreiding voor de hele streek.”

“Het festival geeft ook een zekere trots, omdat hier nog altijd grote armoede en veel werkloosheid heerst. Daarnaast creëert het lokale werkgelegenheid, is het goed voor de lokale middenstand en kunnen jongeren er een deel van de zomer werken.”

Kun je daar even dieper op ingaan?

“Elke editie werkt een duizendtal Dourois mee aan het festival. Sommigen enkele maanden, anderen alleen de dagen van het festival zelf. We proberen ook alles lokaal aan te kopen. Daarnaast zijn er de bezoekers van buiten Dour. Ook die verbruiken bij de plaatselijke handelaars. De medewerkers van de externe bedrijven – podiumbouwers bijvoorbeeld – gaan ‘s avonds vaak nog iets drinken of gaan op restaurant. De hele maand juli voel je dat Dour op een andere ritme leeft dan anders.”

In de persmap staat dat Dour Festival het grootste toeristische evenement van Wallonië is. Hoezo?

“Het is het Waals evenement dat elk jaar het grootste aantal niet-Walen, vooral uit Vlaanderen, Frankrijk en Nederland, naar Wallonië brengt. Als we het in termen van overnachtingen uitdrukken, toch vaak de maatstaf die in de politiek gehanteerd wordt, hebben we elke nacht 14.000 niet-Walen die 4 tot 5 nachten verblijven op de camping. Op die manier komen we aan een totaal van 80.000 overnachtingen per jaar, wat dus het hoogste aantal is voor een Waals evenement.”

Lukt het eigenlijk om die bezoekers nog wat langer te doen blijven in de streek of op een ander moment te laten terugkeren?

“We zijn al samen gaan zitten met de Waalse minister van Toerisme om een manier te vinden mensen op een ander moment aan te trekken. Bijvoorbeeld door een gratis toegang aan te bieden voor het BAM, het nieuwe museum voor Schone Kunsten in Mons.”

“Om na het festival nog wat te blijven, is er in elk geval nauwelijks interesse. We bieden bezoekers wel informatie over de troeven van de streek. Als organisator hebben we het voorstel gedaan om het festivalpolsbandje in heel Henegouwen te laten dienen als toegangskaartje voor musea en toeristische evenementen in de maand juli. Dat bleek nog niet haalbaar, maar iets in die zin zullen we de volgende jaren zeker ontwikkelen.”

Festivals worden meer en meer interessant voor multinationals om hun producten te verkopen. Moet Dour, als alternatief festival, niet kritischer zijn voor deze evolutie?

“Wij stellen ons vaak die vraag en willen dat blijven doen. In een ideale wereld zouden we liever niet met multinationals samenwerken. Maar je kunt moeilijk om hen heen. Wat niet betekent dat zij hun zin mogen doen. We hebben dikwijls zware discussies over hun plaats op het festival en over de diensten die ze er aanbieden. Sommigen gaan daar heel inventief mee om. Zolang het nuttig, leuk en niet dwingend is, graag. Dankzij de sponsoring kunnen we de ticketprijs relatief laag houden. 110 euro voor vier dagen met 200 groepen: onder de grote festivals zijn we het goedkoopste.”

Waarom kun je moeilijk om de grote bedrijven heen?

“De markt van de frisdranken bijvoorbeeld, is bijna volledig in handen van multinationals. De ene multinational inruilen voor een andere heeft dan ook weinig zin. We proberen van de grote bedrijven te bedingen dat ook de kleintjes op de wei hun producten mogen slijten. Als organisator zouden we toch die macht moeten hebben.”

Op de biermarkt zou jullie dat moeten lukken. In België zijn er nog middelgrote en kleine brouwerijen?

“We zijn al gaan aankloppen bij die brouwerijen. Dan steekt het probleem van de logistiek de kop op. Distributie, volumes, koeling, … ze haken af. Dat is dus onrealistisch. We kiezen daarom liever voor een extra stand met speciale bieren.”

Maar die schenkt enkel bier van AB Inbev?

“AB Inbev wil graag dat enkel haar speciale bieren worden verkocht. Naast Jupiler en Hoegaarden zijn die – weliswaar minder zichtbaar – aanwezig. Dit jaar loopt het contract met AB Inbev af. Bij de onderhandelingen komt de stand met speciale bieren zeker op tafel. Tijdens de volgende editie moet er een volwaardige stand komen met enkele lokale bieren. Dat mag toch geen probleem zijn?”

Beginnen jullie concurrentie te ondervinden van ‘Les Ardentes’ in Luik?

“Onze programmering blijft alternatief. Op een enkele keer na, zoals nu met Faith No More, besteden we niet excessief veel geld aan bands. Onze formule van vier dagen van ’s middags tot ’s ochtends 5 uur, is uniek in België en blijft aanslaan. Er is dus geen reden tot verandering. Ik heb veel sympathie voor het Luikse ‘Les Ardentes’. Van mij mag iedereen nieuwe projecten opzetten.”

“Les Ardentes is ook een vierdaags Waals muziekevent. Voor de rest verschilt het grondig: het is een stadsfestival en trekt vooral jongeren uit de omgeving van Luik. Het enige probleem is dat het één week voor Dour plaatsvindt. Dat geeft soms problemen bij leveranciers en dwingt jongeren tot het maken van keuzes. Of de terugloop van het aantal bezoekers dit jaar iets te maken heeft met Les Ardentes moeten we nog bekijken.”