Het programma van het Federale Agentschap  voor Natuurbehoud (BfN) wil de oppervlakte ongerepte bossen vertienvoudigen tegen 2020. In dergelijke bossen zijn menselijke ingrepen zo goed als uitgesloten.

Nu bedraagt de oppervlakte ongerepte bossen in Duitsland bijna 200.000 hectare. Het gaat om de kernen van de veertien nationale parken die verspreid liggen over het land. De oppervlakte is klein in vergelijking met bijvoorbeeld Groot-Brittannië, waar 8 procent van het grondgebied uit bos bestaat waar de mens niet aan raakt.

Industrialisering

De oerbossen in Europa begonnen meer dan tweehonderd jaar geleden achteruit te gaan als gevolg van de industrialisering, een proces dat in het midden van de vorige eeuw nog versneld werd.

Zelfs de relatief intacte bossen in het hart van de nationale parken zijn substantieel veranderd ten opzichte van de oorspronkelijke bossen. Alleen in de noordelijke landen en sommige delen van Oost-Europa bestaan nog uitgestrekte oerbossen. Die zijn volgens experts van cruciaal belang om de biologische diversiteit te beschermen en de gevolgen van de klimaatwijziging op te vangen, aangezien ze de uitbreiding van de natuur mogelijk maken zonder menselijke verstoring.

Maar milieuexperts betwijfelen of ongerepte bossen nuttig zijn voor de bescherming van de biodiversiteit. “Deze logica is totaal vals, want ze verzwijgt dat menselijke ingrepen om het milieu te beschermen op een essentiële manier bijdragen tot dezelfde doelstellingen”, zegt hoogleraar ecologie Gisela Kangler van de Technische Universiteit van München. In de beschermde zones voorkomen menselijke ingrepen dat bepaalde agressieve soorten zich tot plagen ontwikkelen die op een natuurlijke manier het ecologische evenwicht verstoren, zegt ze.

Julio Godoy | IPS