In St-Gillis is het al een rijke traditie, en Jette volgde met een eigen stevig Artiesten Parcours. Ook Molenbeek blijft echter niet achter. Verre van zelfs: er huizen flink wat kunstenaars in deze gemeente. Van verdienstelijke want gepassioneerde amateurs tot gerenommeerde artiesten die carrière maken. Begin juni exposeerden tientallen kunstenaars hun werk op 21 locaties: van de Karreveldwijk over het historisch centrum tot de Maritiemwijk, van cultureel centrum of bibliotheek, over een krakerspand of trendy loft, tot (vooral) open deur in het eigen atelier.

We liepen op goed geluk met de camera op drie plaatsen langs en werden verrast door zoveel creatieve energie en openheid.
De eigenaar van ’Les Tissus du Chien Vert’ baat aan de Koolmijnenkaai niet alleen een textielhandel uit in twee schitterende industriële panden, hij renoveerde er ook een huis en stelt dat als galerij ter beschikking van diverse artiesten. De gevel van ’Guillaume et Caroline eurent un fils’ is versierd met een monumentaal muurschilderij (zeilboot op woelig water). Binnen straalt het gebouw echter rust en klaarte uit. Vier artiesten van divers pluimage stelden er tijdens het Artiesten Parcours tentoon: Alain de Winiwarter (tekeningen en schilderijen), Perrine Langlais (kledijontwerpster), Thierry Zéno (installaties en video) en MarygoR, een schilder van Russische afkomst, maar geboren en getogen in Schaarbeek: “Het is bijzonder aangenaam om hier tentoon te stellen”, zegt ze. “Eigenlijk kende ik Molenbeek helemaal niet, maar het valt ongelooflijk mee. En ook tof natuurlijk: ik heb al een werk verkocht.”
Perrine Langlais is afkomstig van Doornik en creëert schitterende topjes & rokjes met de lakens van haar grootmoeder. Of met stoffen die ze op de voddenmarkt oppikt, plastic van pattattenzakken en… lege baxters van een nicht die als verpleegster werkt. Eén dag per week geeft ze ook een workshop in het Huis van Culturen:
“Dat maakte het dubbel interessant natuurlijk. M’n collega’s en de cursisten hadden nog geen creaties gezien en sommigen kwamen al kijken. De stap naar een Brussels publiek is in ieder geval de moeite. In Doornik kent iedereen iedereen: het is een relatief kleine scène. Maar hier is het podium dus breder. Dit Artiesten Parcours biedt een mooie kans. Dat ik bovendien terecht kwam in een ruimte van stoffenkoning Le Chien Vert is een toeval. Maar wel een mooi toeval.”

Kunst als hefboom naar wijkvernieuwing

Nauwelijks één kilometer verderop langs het kanaal aan de Henegouwenkaai 23 stonden de deuren open van het merkwaardige collectief ‘auQuai’. Liefst 18 beeldende kunstenaars bouwden er een vaak grappige maar vooral straffe groepstentoonstelling op, goed voor 600m² kunst. Een première maar geen dernière, zoals woordvoerder Erik Valenteyn toelichtte:
“In het collectief lag het accent tot dusver meestal op theater en cabaret. We hebben hier een ideale repetitieruimte en voeren nu en dan voorstellingen of toonmomenten op. Maar aangezien er ook beeldend kunstenaars in het collectief zitten, vonden we het een goed idee om nu ook eens een expooke te organiseren. De ene kunstenaar bracht de andere aan en uiteindelijk sloten we af op 18. Het kostte behoorlijk veel inspanningen om alles rond te krijgen, maar het resultaat en de reacties waren super. Dit gaan we ongetwijfeld nog doen.” Het collectief au Quai huist in een leegstaand industrieel pand. Het was de verdienste van de artiesten dat ze bij de eigenaar (Gewest Brussel) de leegstand aankaartten. In afwachting van een definitieve herbestemming voor het gebouw leeft en werkt het collectief er al bijna 3 jaar:
“We waren op zoek naar repetitieruimte en kregen van het Gewest een precair contract. Dat was een schitterend gebaar. Acht kunstenaars verblijven hier in residentie en de industriële platteaus zijn ideale werkruimtes en kunstlabo’s. Op termijn wordt dit gebouw wellicht omgebouwd tot woningen. Werd er aanvankelijk gemikt op lofts, dan hoopt de gemeente Molenbeek het te kunnen overkopen om er sociale woningen in te vestigen. Daar kunnen we zeker mee leven. Al hopen we natuurlijk nog een tijdje te kunnen blijven. De gemeente beloofde overigens ook om nadien mee te zoeken naar een nieuwe werkplaats voor ons collectief. En daar willen we haar natuurlijk graag aan houden.”

Klik hier voor meer info over alle kunstenaars in:‘auQuai’ of mail naar auquai@gmail.com

Als derde stopplaats kozen we voor het atelier van beeldhouwer Yolanda Sanchez en haar compaan Hubert Roland, met wie ze samen tegenwoordig multimediale beelden maakt, soms klein, soms monumentaal.

“Er komt een nieuw gebouw voor de Franstalige bibliotheek in Molenbeek en we kregen de opdracht om daar een gevelhoog kunstwerk in te plaatsen, van meetafaan in overleg met de architect. Dat wordt super natuurlijk.”

Sanchez is een Spaanse, kreeg ook daar haar vorming maar leeft nu al sinds 1978 in België. Vroeger in hoog-Brussel, sinds een jaar of acht in de Maritiemwijk, dicht tegen Tour & Taxis aan.
“We kenden hier niks, maar leerden al snel een levendige buurt kennen. Met veel artiesten maar ook Marokkaanse mensen waarmee je op elk uur van de dag een praatje kan maken in de straat. Je voelt hier een grote dynamiek en daar werken we graag aan mee. Alleen willen de media niet altijd volgen. Jaarlijks organiseren we hier in de buurt een tentoonstelling met vele artiesten van echt hoog niveau. Maar dat willen de media niet weten of tonen. Ze zijn nog altijd meer geïnteresseerd in ‘evenementen’ die worden georganiseerd door een handvol jongeren. Een brandende auto ligt blijkbaar beter in de markt dan de culturele rijkdom en de positieve energie die hier leeft.”

Voor meer info: Yolanda Sanchez & H

Wil je meer weten over (bijna) alle artiesten die in Molenbeek tijdens het Artiesten Parcours exposeerden, surf dan naar de website parcours1080.