Het Reut Instituut, de meest invloedrijke Israëlische denktank publiceerde in maart het controversiële rapport ‘Building a Political Firewall Against Israel’s Delegitimization’. De boycot-campagne moet, zo luidt de aanbeveling, beschouwd worden als een existentiële vijand. Even gevaarlijk dus of op dit moment zelfs nog gevaarlijker dan militaire (gewapende) vijanden.

Het merk Israël heeft een probleem, zo stelt het rapport. De vredesactivisten slagen er in om Israel te omschrijven als een gewelddadige staat, die het internationaal recht en de mensenrechten met de voeten treedt. Reut stelt dat Israël een nieuwe strategie moet volgen om de invloed van de vredesactivisten te breken. De vredesactivisten slagen er namelijk in om de militaire slagkracht van Israël in te perken.

Reut omschrijft de vredesbeweging en de boycotcampagne als een netwerk. Reut schuift een aantal ‘hubs’ naar voren, plaatsen waar het netwerk sterk staat: Toronto (de thuishaven van Naomi Klein, een van de voortrekkers van de BDS-campagne), de regio rond San Francisco (waar o.a. Jewish Voice for Peace actief is), Madrid, Parijs, Londen en Brussel. In deze ‘hubs’ moet de propaganda intensiever gevoerd worden. Het rapport stelt dat de ambassades minstens tien diplomaten moeten vrijstellen om zich hiermee bezig te houden. Deze diplomaten moeten nauwe contacten uitbouwen met ‘elites uit de politiek, het zakenleven, de veiligheidsdiensten én de media’.

De netwerken moeten gesaboteerd worden. Het Israëlische leger nam die aanbevelingen wel zeer te harte. Het konvooi dat een golf van solidariteit opwekte in de wereld werd op bijzonder brutale manier tot stilstand gebracht. Meer dan tien mensen werden vermoord.

Maar een ongelukje was het dus niet. Het rapport van Reut laat zien dat Israël de vredesactivisten beschouwt als een militair doelwit. Na het bloedbad van maandagmorgen weten we wat dat betekent.