De dag begon slecht. De lichte ochtendlijke regen deed immers vermoeden dat het hele festivalgebeuren letterlijk volledig in het water zou vallen. Organisatoren en deelnemers mochten in allerijl op zoek naar extra tenten om de eventuele zondvloed voor te kunnen zijn. Vrouwe Fortuna  zou hen echter gunstig gezind blijken: uit het grijze wolkendek zou de hele dag nauwelijks een druppel vallen.

Voor het aantal bezoekers speelde het gebrek aan zon waarschijnlijk wel een rol: de opkomst bleek overdag een stuk kleiner dan verhoopt. Het publiek dat er was, bestond wel uit een heel geslaagde mix van geëngageerde, alternatieve studenten en de hoofdzakelijk allochtone inwoners van de Rabotwijk.

Op het evenement viel er tijdens het daggedeelte een overvloed aan fascinerende zaken te beleven. De tientallen standjes vertegenwoordigden een bijzonder grote variatie aan vooral kleine, ‘duurzame’ initiatieven, die op een interactieve manier het publiek aandachtig maakten op hun ecologische en ethische werkwijzen.

Ecologisch menstrueren

Dat gebeurde deels via workshops. Kinderen en gezinnen konden bij de Centraal-Amerikaworkshops terecht, die met een dansinitiatie of een workshop torilla-maken mensen op luchtige wijze informeerden over de problematische toestanden in Centraal-Amerikaanse landen.  In het KUTUNKA-gedeelte waren de workshops vooral praktisch gericht. Als geëngageerde bezoeker kon je er zo verschillende technieken aanleren om na het festival ook ‘duurzamer’ in het leven te staan. Dat nam soms verrassende proporties aan: zo konden vrouwelijke bezoekers in de workshop ‘ecologisch menstrueren’ hun eigen ecologisch verantwoorde tampons leren maken.

Het viel ook op dat de KUTUNKA-organisatie haar uiterste best had gedaan om zoveel mogelijk initiatieven uit de omgeving van de Gentse Rabotwijk zélf een plaats te geven op het festivalterrein. De rappers van ‘Rauw & Onbesproken’, uit de buurt afkomstig, kwamen allochtone kinderen zo een cursus ‘rappen’ geven.

En vertegenwoordigers van een ‘transitie-project’ uit de nabijgelegen Brugse Poort kwamen vertellen hoe mensen lokaal duurzaam leven konden organiseren. “In plaats van te wachten op de politiek voor noodzakelijke maatschappelijke veranderingen, zetten we ze zelf van onderuit in gang”, aldus een van de medewerkers.

Dat deden ze door in verschillende Gentse wijken geïnteresseerden samen te brengen, die vervolgens zelf konden experimenteren met nieuwe vormen van duurzaam leven. Mensen konden op het festival hun contactgegevens achterlaten, om zo met wat geluk gegroepeerd te worden in een nieuw transitieproject.

Verantwoord shoppen

Naast de workshops en informatieve standjes kon de bezoeker ook op een duurzame manier zijn geld uitgeven. Behalve een lokaal rommelmarktje stonden er immers ook overal kraampjes die ethisch en ecologisch verantwoorde spulletjes verkochten. Een kringloopwinkel verkocht tasjes uit gerecycleerde stoffen, een meubelmaker meubels uit gerecycleerd hout. De Centraal-Amerikaanse standjes verkochten ook een grote variatie aan tasjes, popjes en andere genaaide producten, hoofdzakelijk gemaakt in Guatemala door de lokale bevolking, die het geld goed kon gebruiken.

Ook over het eten was duidelijk nagedacht. In plaats van het standaard festivalvoer kon er ondermeer genoten worden van vegetarische couscous, hotdogs met guacamole en tortilla’s.

Het Centraal-Amerikadebat

Centraal-Amerikadag sloot af rond de avond, met onder andere een debat over de huidige toestand in de Centraal-Amerikaanse landen. Het debat kende een bijzonder lage opkomst, waarschijnlijk ook omdat het buiten het festivalterrein plaats vond. Er werd uit de doeken gedaan hoe transnationale bedrijven Centraal-Amerika momenteel zeer sterk in hun macht houden, en hoe ze in hun honger naar grondstoffen de lokale bevolking volledig aan de kant schuiven, gesteund door de internationale politiek. Aangezien lokale landbouwers electoraal, noch economisch iets voorstelden, was het aan internationale belangengroepen om de grote mijnbedrijven onder druk te zetten.

Daan Janssens, voorzitter van de Belgische VZW CATAPA, tevens hoofdorganisator van Centraal-Amerikadag, gaf achteraf een extra woordje uitleg: “Wij proberen via campagnes en samenwerkingsakkoorden in het Zuiden een coördinatie te creëren tussen het lokale, nationale en internationale niveau rond de mijnbouwproblematiek. Dit festival was voor ons een sprong in het diepe. We wilden voor het eerst een zeer breed doelpubliek proberen bereiken, en dat is ons gelukt. We hebben wel, door het festival op een zaterdag te houden, minder geëngageerde studenten bereikt, maar elke persoon die we kunnen sensibiliseren is toch een goede zaak.”

Muziek!

Tegen de avond stroomden steeds meer mensen toe, die duidelijk vooral voor het muzikale gedeelte van het festival gekomen waren. De muziek was bijzonder aanstekelijk en erg gevarieerd, met achtereenvolgens raï, hiphop, mariachi, en iets wat nog het best te omschrijven viel als zigeunerska.

Rapgroep ‘Rauw & Onbesproken’ zorgde voor de meest geëngageerde noot, met vlammende teksten vol maatschappijkritiek. Afsluiter ‘Jaune Toujours’ wist de wei in vuur en vlam te zetten, en de sfeer, die al een hele dag uitstekend was, naar nog grotere hoogtes te tillen. Het einde van een geslaagd festival, en een bijzonder geslaagde dag. Nu nog hopen dat we er volgend jaar wel van een beetje zon zullen kunnen genieten.