De teksten van Van Ostaijen in ‘Bezette stad’ komen dan ook uit zijn gedichtenbundel met de gelijknamige titel, waarin de dichter zijn ongenoegen uit over de bezetting van Antwerpen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Maar ook durft hij de link met onszelf te leggen en zo krijg je als publiek ook af en toe een slap in the face.
De teksten blijven erg actueel, met thema’s als multiculturaliteit, armoede en politieke correctheid, die ook nu niet weg te denken zijn uit het nieuws. Soms geraak je wat verloren in de wirwar van muziekstijlen, die je uit de comfortzone doen treden.
De beatboxers laten moeiteloos meerdere stijlen op je los, van jungle tot techno. Dan voel je je in het pikkedonker overgeleverd aan de grillen van de acteurs; een relatief onsamenhangend geheel waarbij chaos de scepter zwaait. Maar telkens treedt dan toch weer een ijzersterke boodschap op de voorgrond en raken de eenvoudige teksten op de kille beatboxdeunen je tot in je kleine teen.
De voorstelling beperkt zich ook niet tot de modale vetrekken van het kunsthuis.Als toeschouwer word je mee op trektocht genomen, waar de acteurs je tonen hoe je de stad door een ander brilletje kan zien. Of hoe bevrijdende woorden ook tot actie kunnen overgaan. Wie deze beatboxende bende aan het werk wil zien, kan nog afzakken naar Leuven of Genk.
18 en 19 maart; ’t Stuk, Leuven
26 maart; Auditorium Limburghal, Genk
“Onvolmaakt volmaakt, eindeloos eindig, altijd een begin, sterven wij onze zin” Paul Van Ostaijen