Het festival opende met het beklemmende Lebanon van Samuel Maoz (Israël, 2009). De traumatische ervaringen van een Israëlische soldaat werden verwerkt tot een universeel verhaal. Deze debuutfilm was meteen goed voor een Gouden Leeuw op het filmfestival van 2009 in Venetië.
2010 wordt de eerste Cinema Novo-editie met Piet Crauwels als voorzitter. Hij volgt Georges Micholt op die het festival jarenlang heeft geleid. Ook het budget is in deze crisistijden aanzienlijk kleiner dan bij de vorige edities – enkele sponsors haakten af – maar dat is nauwelijks te merken aan het programma, dat nog altijd ruim zestig films omvat uit Latijns-Amerika, Azië en Afrika. Cinema Novo beknibbelde dan maar wat op de randactiviteiten van het festival.
Bloeiperiode Turkse film
De Turkse film beleeft momenteel een bloeiperiode en enkele regisseurs kaapten onlangs belangrijke internationale prijzen weg. Cinema Novo brengt deze keer geen retrospectieve, maar biedt een staalkaart van elf films die het publiek een idee moet geven van de hoogstaande Turkse filmproductie van de laatste twee jaar.
De toegenomen vrijheid die kunstenaars er momenteel genieten, is er niet vreemd aan. Steeds minder cineasten laten zich grenzen opleggen door zelfcensuur. Zelfs traditionele taboe-onderwerpen als de Koerdische kwestie en vrouwenrechten in een patriarchale samenleving komen aan bod.
Op het voorbije filmfestival van Berlijn won de film Bal (‘Honing’) van de Turkse regisseur Semih Kaplanoglu de Gouden Beer. Deze film is nog niet te zien in Brugge, wel zijn vorige film Süt (‘Melk’). In totaal staan elf films van Turkse oorsprong of in Turkse co-productie op de affiche in Brugge. Wrong Rosary van Mahmut Fazil Coskun won een Tijger in Rotterdam, Pandora’s Box van Yesim Ustaoglu kreeg de hoofdprijs in San Sebastián en Climates van Nuri Bilge Ceylan werd genomineerd voor de Gouden Palm in Cannes.
In de reeks Cinema Vivo brengt het festival traditioneel een mooie selectie van vijftien nooit eerder uitgebrachte films van beloftevol filmtalent. In het ‘algemeen programma’ komen nog eens 25 films aan bod, veelal in Belgische première. Voorts zijn er nog enkele minireeksen met cultfilms, films over de genocide in Rwanda, pareltjes van de Iraanse cinema, enz.
Kritische reflectie op Iran
Dat de Iraanse filmmakers over het algemeen kritisch staan tegenover het regime in Teheran was al langer duidelijk. In Brugge is een kleine reeks gewijd aan Iran: No one Knows about Persian Cats van Bahman Ghodabi; My Tehran for Sale van Granaz Moussavi; Tehroun van Nader Takmil Homayoun; About Elly van Asghar Farhadi en de slotfilm.
Negen films dingen mee naar de Camera Novoprijs van 8.000 euro. Juryleden dit jaar zijn: Jeroen Vanacker (Concertgebouw Brugge), Sigrid Spruyt (VRT), Reinhilde Weyns (VRT), Natali Broods (actrice) en Inge Schelstraete (De Standaard). Bovendien reikt een jongerenjury de Amakourouprijs uit.
Het festival eindigt op zondag 21 maart met de Iraanse film Women without Men van Shrin Neshat en Shoja Azari. Goed voor de Zilveren Leeuw in Venetië in 2009.
Alle informatie over films, prijzen, ticketverkoop, blogs, randactiviteiten enz. vindt u op www.cinemanovo.be