Vinita
Panikker (26) voelt zich “de meest ongelukkige vrouw van de hele
wereld”. Drie jaar geleden verdacht haar jaloerse echtgenoot
haar van een affaire met de baas van het softwarebedrijf waar ze
werkte. Op een nacht overgoot hij haar gezicht met zoutzuur terwijl
ze sliep.
De
zuuraanval verwoestte het eens zo mooie gezicht van de jonge vrouw
bijna volledig. Na 12 chirurgische ingrepen die samen 10.000 dollar
kostten, blijft ze nog steeds verminkt en gedeeltelijk blind. Ze
verdiende ooit een goed loon als softwarespecialist maar werkt nu als
kok bij een lokale non-profitorganisatie. “Mijn leven heeft een
draai van 180 graden genomen”, zegt ze. “Van een
succesvolle carrièrevrouw ben ik nu een sociaal verworpene
geworden.”
Patriarchaal
Zuuraanvallen
verwoestten in India al de levens van duizenden jonge vrouwen. Hun
enige ‘fout’ was dat ze een huwelijksaanzoek afwezen, seks weigerden
of het doelwit werden van een huiselijke ruzie. India heeft een zeer
patriarchale structuur. Als mannen zich op een of andere manier
afgewezen voelen, wordt zuur vaak het wapen waarmee ze vergelding
zoeken.
“Zuuraanvallen
brengen ernstige schade toe en branden het huidweefsel soms weg tot
op het bot”, zegt Rohit Bhargava, dermatoloog aan het Max
Ziekenhuis in Noida. In dit district in de Noord-Indiase deelstaat
Uttar Pradesh gebeurden 185 van de 309 zuuraanvallen die gemeld
werden in 2014. Naast de fysieke gevolgen zoals blindheid en
levenslange verminking, getuigen slachtoffers ook over de zware
psychologische littekens van de sociale uitsluiting die ze erna
ervaren.
Uitsluiting
Shirin
Juwaley overleefde een zuuraanval en lanceerde de Palash Foundation
om slachtoffers te helpen bij de sociale re-integratie in de
maatschappij. “De sociale uitsluiting is veel pijnlijker dan het
lichamelijke letsel dat ons wordt toegebracht”, zegt ze. “Het
is minder tastbaar, maar discriminatie door vrienden, familie en
buren doet het meeste pijn.”
Juwaley
werd in 1998 aangevallen door haar man nadat ze een echtscheiding had
aangevraagd. Ondanks verschillende klachten bij de politie loopt hij
nog steeds vrij rond.
Tegenwoordig zet ze zich in voor haar
stichting. Ze reist de wereld rond en spreekt op conferenties over de
sociale, financiële en psychologische impact van brandwonden na een
zuuraanval. De organisatie bestudeert ook de gevolgen van sociale
uitsluiting van mensen die moeten leven met een veranderd lichaam.
Duizend
aanvallen per jaar
Acid
Survivors Trust International, de Londense organisatie voor slachtoffers van een zuuraanval, schat
dat India duizend zuuraanvallen per jaar kent. Officiële
statistieken zijn er echter niet en sommige campagnevoerders schatten
het cijfer zelfs nog hoger in op vierhonderd per maand. “De
angst voor nog meer represailles weerhoudt veel vrouwen ervan om
officieel te melden wat hen is aangedaan”, zegt Ashish Shukla
van de ngo Stop Acid Attacks.
Het
Indiase strafrecht kent een straf van tien jaar tot levenslang voor
een persoon die veroordeeld is voor het uitvoeren van een zuuraanval.
Het hooggerechtshof oordeelde op 16 juli 2013 dat alle deelstaten een
regeling moeten treffen, zodat producten zoals zoutzuur, zwavelzuur
of salpeterzuur minder gemakkelijk aangeschaft kunnen worden. Zo
zouden kopers hun identiteitskaart moeten tonen bij de aankoop van
zo’n zuur en zou de handelaar de persoonlijke gegevens van de koper
moeten registreren. De meeste handelaars blijken echter niets te
weten van die wet. “Dit is voor het eerst dat ik daarover hoor”,
zegt Suresh Gupta van Gupta Stores in Noida.
Gratis
behandeling
Begin
april 2015 heeft het Indiase hooggerechtshof aangekondigd dat private
ziekenhuizen de behandeling van slachtoffers gratis moeten uitvoeren.
Mensenrechtenactivisten wijzen erop dat dit niet volstaat om de
gruwelijke praktijken daadwerkelijk aan te pakken en te doen stoppen.
Het lijden van de slachtoffers, dat door sommigen wordt bestempeld
als erger dan de dood, zal hierdoor niet stoppen.
Sommige
experts vinden dat India een voorbeeld moet nemen aan de strengere
wetgeving van buurlanden Pakistan en Bangladesh. In Bangladesh daalde
het aantal zuuraanvallen van 492 gevallen in 2002 naar 75 vorig jaar,
nadat de overheid de doodstraf had geïntroduceerd als straf op een
zuuraanval. Strengere wetgeving in Pakistan resulteerde in een
stijging van 300 procent van de officiële aangiftes van
zuuraanvallen door vrouwen.
Hoewel
zuuraanvallen in eerste instantie worden gezien als een daad die
gericht is van mannen tegen vrouwen, gaat het aantal aanvallen op
mannen in India ook in een stijgende lijn. Een derde van de
gerapporteerde zuuraanvallen is gericht tegen mannen. Meestal zijn
geschillen over financiën of eigendomskwesties dan de oorzaak.
