De opiniestukken van Geert Noels, Marc De Vos of Ivan Van de Cloot volgen een vast stramien. Er worden wat statistieken, cijfers en citaten uit rapporten in het rond gestrooid, waarna de vaste conclusie volgt: België staat aan de rand van de afgrond en alleen een brutale make-over van ons sociaal systeem kan ons redden.

Noels en co kunnen rekenen op twee dingen: niemand stelt hun statistieken in vraag en hun conclusies zijn ondertussen zo gemeengoed dat niemand er nog van opschrikt. Maar Mark Twain zei het al: “There are lies, damned lies, and statistics”.

Bij Noels mag je dat zeer letterlijk nemen. Geen enkel cijfer in zijn opiniestuk dat dinsdag in De Standaard stond, klopt. We maken ook even abstractie van het feit dat Noels plagiaat pleegde op een stuk dat hij vijf maanden eerder in Trends publiceerde. Als Andy Warhol dat mag, mag een econoom dat zeker.

Noels gaat zo achteloos met de feiten om dat hij zelfs slordigheden maakt die in zijn nadeel zijn. Zo bedraagt het begrotingsoverschot van Noorwegen geen 10 procent maar 11,5 procent. De oliesector in dat land is goed voor 22 procent van het BBP en niet voor 20 procent. De tewerkstelling in de openbare sector in Zweden is niet dubbel maar drie keer zo groot als in Duitsland.

Al zegt dat laatste cijfer niet zoveel. Veel beter is het om het overheidsbeslag te nemen. In de meeste landen werken bijvoorbeeld verplegers voor de overheid. In ons land werken ze voor vzw’s die werken met overheidsmiddelen.

Maar als hij de cijfers in zijn voordeel manipuleert, zit hij er meestal nog veel verder naast. Auto’s zouden in de Nordic Countries door de hoge belastingen het dubbele en meer kosten dan bij ons. Fout. Alleen in Denemarken is een auto 80 procent duurder dan in België. De Noren betalen 40 procent meer. De Zweden betalen ongeveer het zelfde als de Belgen.

Noels vergelijkt ook enkel met andere landen als het hem goed uitkomt. Zo schrijft hij dat de verborgen werkloosheid in Zweden erg groot is, maar vergeet er aan toe te voegen dat de verborgen werkloosheid volgens de cijfers van Eurostat hoger is in Estland, Italië, Letland, Oostenrijk, Polen, Spanje, Luxemburg, Nederland en zelfs Duitsland, het land dat hij wil verdedigen.

Hij schrijft ook dat Zweden op de laatste plaats staat van alle Oeso-landen qua overheidsefficiëntie, maar gebruikt een tabel waarin de VS het ideale land is.

Het World Economic Forum – toch niet meteen ideologische tegenstanders van Noels – schreef eind vorig jaar precies het tegenovergestelde: “Sweden benefits from the world’s most transparent and efficient public institutions, with very low levels of corruption and undue influence and a government that is considered to be one of the most efficient in the world.”

Maar ook als hij naar ons land terugkeert, blijft het foute cijfers regenen. De budgettaire inspanning van 22 miljard euro die nodig is om tot een evenwicht te komen in 2015, zou 6 procent bedragen van het BBP bedragen. Fout want het is minder dan 5 procent van het verwachte BBP in 2015. 

Noels schrijft ook dat het Duitse handelsoverschot vooral behaald wordt door export naar niet-eurolanden. Dat is vreemd want het gros van de Duitse export blijft binnen Europa. Zelfs Oostenrijk is een belangrijker handelspartner van Duitsland dan China. De totale Duitse uitvoer naar de BRICS-landen (Brazilië, China, India, Rusland en Zuid-Afrika) is niet veel groter dan de export richting buurland Frankrijk.

De Duitse import uit de BRICS-landen overstijgt ook nog altijd de export naar die landen.

En uit die reeks cijfers en feiten volgt de conclusie. Maar als alle premissen fout zijn, maakt het dan nog uit wat de conclusie is? Kranten zouden er beter aan doen de eerste helft van die opiniestukken gewoon te schrappen. Dat neemt de aura van wetenschappelijkheid weg en reduceert de stukken tot wat ze zijn: oproepen van profeten.