Op de man spelen, het is niet mijn ding. Ik hou er niet van.

Nu de perfectie bestaat niet, en zo wordt gezegd, op elke regel bestaat een uitzondering.

 Ik moet het hebben over het schietincident op een 14 jarig meisje in een onthaalcentrum voor bijzondere jeugdzorg.

Moet dit nog echt, is alles niet gezegd?

Media aandacht is er immers geweest, en het Comité P gaat een onderzoek instellen. Bovendien was kinderpsychiater Eva Kestens  klaar en duidelijk: op een kind wordt niet geschoten.

En toch, er over zwijgen voelt aan als een vorm van schuldig verzuim.

Wat me in de pen doet kruipen is de reactie van “burgervader “ Bart De Wever.

In essentie komt het hier op neer: het interventieteam heeft juist gehandeld en het 14 jarig meisje heeft er enkel een blauwe plek aan over gehouden.

Bart De Wever weet als geen ander, zijn waarheid als dé waarheid te verkopen.

En toch doet zijn uitspraak mij griezelen.

Op basis van welke deskundigheid kan Bart De Wever inschatten of er al dan niet psychische gevolgen zijn voor het meisje?

Joost mag het weten.

We hebben het hier wel over een héél kwetsbaar meisje. De buitenwereld staat er niet bij stil, maar je komt niet zomaar in een onthaalcentrum voor bijzondere jeugdzorg terecht. Er is voor haar plaats gemaakt. Een berg van bureaucratie overwonnen. Prioriteit gekregen op de wachtlijst omwille van de ernst van de problematiek, en ga zo maar door.

 Als 14 jarige afgevoerd naar de volwassenpsychiatrie. Over het gebrek aan gepaste zorg is verder weinig gezegd, ook niet door de burgemeester van de grootste stad van het land.

Blijkbaar geen maatschappelijke prioriteit, waarvan akte.

Net zoals in de volwassen wereld dient de politie soms tussen te komen in een voorziening van bijzondere jeugdzorg. Meestal lukt het de opvoeders wonderwel. Respect, want ’s nachts en in de weekenden is de personeelsomkadering beperkt. Uitzonderlijk lukt het niet. Dan                        komt de politie tussen, conform hun maatschappelijke taak.

Iets anders is het als een speciaal interventieteam, zonder enig overleg, met de betrokken voorziening tot actie overgaat.

Het zal Bart De Wever worst wezen.

Met deze man zijn we nog niet aan de nieuwe petatten.

Ik hoorde het vandaag nog.

Bart De Wever’ s grootste gevaar, is Bart De Wever zelf.

De machtigste man van het land heeft eens temeer een bangelijke kant van zichzelf laten zien. In de psychiatrie zal er wel een term te vinden zijn voor het ontstellend gebrek aan empathie waarvan hij nu blijk heeft gegeven.

Ik hou het liever eenvoudig.

Ziek in de kop.