Canadese en Mexicaanse onderzoekers hebben een val ontworpen die ze ovillanta (‘eitjeslegger’) noemen. De val bestaat uit twee stukken autoband van elk ongeveer een halve meter, die in de vorm van een mond aan elkaar bevestigd worden. In de onderste band wordt een niet-giftige vloeistof op basis van melk gegoten, die vrouwtjesmuggen aantrekt.

De muggen vliegen de val binnen en leggen hun eitjes op een strip hout of papier die op de vloeistof drijft. Tweemaal per week moet die verwijderd en verbrand worden om de eitjes te vernielen. Vrouwtjesmuggen scheiden feromonen af die andere muggen overtuigen dat het een veilige plek is, waardoor de ovillanta steeds aantrekkelijker wordt als broedplaats voor de eitjes.

“We kozen voor gerecycleerde banden omdat oude autobanden nu al een derde van de broedplaatsen van de muggensoort Aedes Aegyptii uitmaken”, zegt hoofdonderzoeker Gerardo Ulibarri van de Laurentian University in Canada. “Ook omdat we zo oude banden recycleren en de omgeving opruimen.”

Tijdens een tien maanden durende studie in Guatemala bleek het systeem verrassend effectief. Met 84 ovillanta’s verzamelde het onderzoeksteam meer dan achttienduizend muggeneitjes per maand – zeven keer meer dan met 84 traditionele muggenvallen tijdens dezelfde periode.

Bovendien is het systeem erg goedkoop. Muggenlarven in natuurlijke waterpoelen bestrijden is drie maal zo duur, insecticiden sproeien zelfs vijf maal, zegt Ulibarri. Daar komt bij dat de klassieke insecticiden ook schadelijk voor de natuurlijke vijanden van de mug, zoals vleermuizen en libellen.

De onderzoekers vermelden dat er tijdens de loop van de test geen gevallen van dengue (knokkelkoorts) werden vastgesteld in het gebied, in een periode waarin normaal zo’n dertig besmettingen opgetekend worden. Ze hopen dat de val ook een belangrijk middel kan vormen in de strijd tegen andere ziekten, zoals gele koorts en het zikavirus.