De financiële crisis veroorzaakte een aanzienlijke toename van de overheidsschuld. In plaats van de rekening te sturen naar de banken en de financiële dienstensector, zijn de Europese regeringen en de Europese Commissie van plan daarvoor de gewone burgers te doen opdraaien: t.t.z. de werkende bevolking, families en jongeren – mensen zoals jullie !
De eurocrisis werd aangegrepen om een neoliberaal ‘economisch beleid’ door te drukken, een beleid dat de verschillende Europese landen gedurende de volgende jaren zal verplichten tot drastische besparingsmaatregelen.
Tegelijkertijd zal aan de Europese Commissie zeer veel macht worden gegeven om zware financiële sancties op te leggen aan landen die deze pijnlijke maatregelen niet aanvaarden.
Er bestaan nochtans vele alternatieven voor dat neoliberale besparingspakket – bijvoorbeeld de invoering van een Belasting op Financiële Transacties (FTT), of de regulering van de financiële markten.
Het is daarom nodig dat je in actie komt om de leden van het Europese Parlement op te roepen tot de afwijzing van dat beleid.
De stemming daarover gebeurt op 8 juni.
Men moet nu ‘neen’ zeggen !
Teken hier de petitie gericht aan de leden van het Europese Parlement ook van uw land:
Over het E.U.-pakket van ‘Economisch Bestuur’
Momenteel wordt in verband met de eurocrisis een serie wetsvoorstellen die werden ingediend door de Europese Commissie en de Raad van Ministers van Financiën (de ECOFIN raad), besproken in het Europese Parlement.
Na een stemming binnen het Economisch en Monetair comité in de maand april, is de eindstemming in de plenaire vergadering van het Europese Parlement gepland op 8 juni. (www.europarl.europa.eu/oeil/file.jsp)
Tot vandaag lijkt het er op dat de meeste van de oorspronkelijke voorstellen steun gaan krijgen van een groot deel van het Europese Parlement niettegenstaande er door tijdsdruk, uitgaande van de Europese Commissie en de lidstaten, geen grondige discussie van de voorstellen en van hun impact op de Europese bevolking mogelijk is.
De Europese Commissie en de ministers van financiën hebben een heel jaar achter gesloten deuren de wetsvoorstellen besproken en zij proberen thans het Europese Parlement een tijdschema op te leggen dat onaanvaardbaar is voor correcte democratische procedures.
Indien die wetsvoorstellen van kracht worden, zullen de Europeanen door verplichtingen opgelegd aan de lidstaten, geconfronteerd worden met nieuwe golven van besparingsmaatregelen en met hoge sancties voor deze lidstaten die zich niet zouden voegen naar die eisen (jaarlijkse boetes tot 0.5% van het Bruto Binnenlands Product).
Daarenboven zullen de nieuwe regels aan de Europese Commissie (en de ECOFIN raad) verstrekkende rechten van inmenging bezorgen in de nationale economische politiek door het invoeren van een nieuwe procedure: de ‘Macro economische Onevenwichtsprocedure’. Op grond van haar indicatoren die, zoals het er nu voor staat, geen onevenwichten in tewerkstelling noch in de financiële sector in overweging nemen en die niet gaan over de steeds groter wordende ongelijkheid in verdeling van de rijkdom, zal de Commissie (met goedkeuring van de raad) gemachtigd zijn economische maatregelen op te leggen aan de lidstaten. Wanneer bepaalde lidstaten weigeren zich te schikken naar de economische recepten van de Commissie, zullen zij weerom een zware boete krijgen.
De wetsvoorstellen zouden inderdaad een ernstige impact hebben op de Europese burgers:
– Zij zullen nog meer welzijnsvoorzieningen vernietigen want zij zullen voor gevolg hebben dat de komende jaren de budgetten gekenmerkt zullen worden door besparingen. Concreet betekent dit dat overheidsdiensten verder afgebouwd worden, dat in sociale voorzieningen, lonen en pensioenen wordt geknipt, dat de zakenwereld minder belasting moet betalen en dat de arbeidswetgeving wordt aangepakt.
– Zij zullen de ruimte voor democratische inspraak verkleinen want de Europese Commissie zal verregaande, nieuwe macht verwerven om sancties op te leggen aan lidstaten als die de voorgestelde maatregelen van economisch beleid van schuldafbouw of van de aanpak van de macro economische onevenwichten niet in praktijk zouden brengen. Bureaucratische instellingen zullen veel macht krijgen met betrekking tot zeer gevoelige kwesties van economisch beleid. Gezien de overheersende ideologie onder de bureaucraten in de Europese Commissie en binnen de ministeries van financiën, nauw betrokken bij de belangen van de zakenwereld, zal dat in de praktijk betekenen dat alle lidstaten in een spannende, neoliberale dwangbuis worden gedwongen.
Ondertussen zullen de financiële actoren (zoals de banken) of de rijke lui (tot nog toe de voornaamste begunstigden van de regeringsantwoorden op de financiële crisis) niet bijdragen tot de betaling van de kosten van de crisis.
Wij zijn niet gekant tegen sterkere economische coördinatie op het niveau van de Europese Unie. De huidige crisis vraagt om een gezamenlijk antwoord. Thans moeten er maatregelen genomen worden die de belangen van de Europese burgerbevolking, de arbeiders, de familiale landbouwbedrijven en het milieu in het centrum plaatsen. In plaats daarvan wordt nu een nog radicaler neoliberaal pakket van beleidsmaatregelen versterkt.
Daarom is het dringend tijd om ‘neen’ te zeggen:
· Wij zeggen ‘neen’ tegen het versterken van het ‘Pact voor Stabiliteit en Groei’ en tegen het strakker neoliberale economisch beleid.
· Wij zeggen ‘neen’ tegen de uitbreiding van de macht van de Europese Commissie en van de ministers van financiën.
· Wij zeggen ‘neen’ tegen de vernietiging van de verzorgingsstaat om de financiële crisis te betalen.
Alternatieven
– Een Europese, economische beleidscoördinatie gebaseerd op democratische princiepen. Dit bevat ook minimumlonen en minimale sociale normen die overal in Europa van toepassing moeten zijn.
– EU-wijde belastingen zoals de Belasting op Financiële Transacties en een belastingsharmonisering naar de top toe – meer in het bijzonder met betrekking tot ondernemingen en eigendommen – voor een betere herverdeling van de rijkdom.
– Het reguleren van de financiële markten, bijvoorbeeld voedselspeculatie via derivaten doen stoppen, een banksysteem creëren zonder grootbanken die niet bankroet mogen gaan. Om het speculeren op overheidsschuld te vermijden zouden de regeringen de toelating moeten hebben om direct bij de Europese Centrale Bank te lenen.
– Aanzienlijke overheidsfinanciering voor investeringen in openbaar vervoer, in hernieuwbare en veilige energiesystemen, in voedselonafhankelijkheid, officieel onderwijs, welzijnszorg, volksgezondheid, enz. … . Zulke investeringen creëren werkgelegenheid, verbeteren de levensomstandigheden van de Europeanen en promoten de overgang naar een sociaal rechtvaardige en ecologisch duurzame economie en samenleving in Europa.
Omdat een ander Europa mogelijk is,
Eric Goeman, woordvoerder Attac Vlaanderen
Eric.goeman@attac.be
vl.attac.be
Petitie gelanceerd door:
Attac Vlaanderen, Attac Austria, Attac Germany, Attac France, Attac Denmark, Attac Bruxelles-Wallonie, Attac Spain, Attac Greece, Attac Italy, Attac Finland, Attac Portugal, Attac Poland
CEO – Corporate Europe Observatory
Supporting organisations:
War on want , BEIGEWUM, WIDE Austria, CADTM, AUGE, CNE, Africa Contact, Center for Encounter and active Non-Violence, Aktive Arbietslose
IGLA – Informationsgruppe Lateinamerika, ProAlt – Initiatives for Critique of Reform Measures and Supporting Alternatives, CSC, Lien en Pays d´OC
