Marianne Coopman: “Ondanks de stellige belofte over degelijk sociaal overleg gaan we niet vooruit maar achteruit.”

Ze spelen met vuur

Er is nog steeds geen sociale vrede. Federaal wordt het resultaat van het sociaal overleg niet erkend. Voor het overheids- en onderwijspersoneel werden door de federale regering alleen nog maar stappen achteruit gezet. En mogelijk bijkomende besparingen op basis van begrotingscontroles wakkeren de onrust aan. De vakbondsacties deze maand zouden wel eens het vuur aan de lont van sociale onrust kunnen zijn.

vrijdag 13 maart 2015 11:15
Spread the love

Onbegrijpelijk

Maandenlang verkondigde de federale regering dat
ze de hand uitsteekt naar de sociale partners. Maar wat is sociaal overleg nog
waard als blijkt dat een moeilijk bereikt akkoord niet volledig zal worden
uitgevoerd. Hiermee blaast deze regering het sociaal overleg, één van de
fundamenten van onze welvaartsstaat, op. Daarnaast blijven een aantal dossiers
onopgelost op tafel liggen: de tax shift, de werkloosheidsuitkeringen, … Deze onzekerheden
grijpen in op ons werk, loon en (gezins)leven.

Niet vooruit
maar achteruit

Ook bij het
overheids- en onderwijspersoneel speelt de federale regering met vuur. Op 21
januari 2015 voerden we actie aan het kabinet van Bacquelaine. Ondanks de
stellige belofte over degelijk sociaal overleg gaan we niet vooruit maar
achteruit. Wars tegen de argumenten van het sociaal overleg werd de
diplomabonificatie afgeschaft. Dat grijpt, samen met het optrekken van de
pensioenleeftijd, dubbel in op de loopbaan. De regering legt dit koudweg naast
zich neer. Ook de andere aangekondigde ingrepen in de overheidspensioenen
blijven veel te zwaar. Er zou een definitieve agenda afgesproken worden voor
een degelijk sociaal overleg. Nog niets gezien! De geplande hervormingen aan de loopbaanonderbreking wegen bijzonder
zwaar. Ze laten steeds minder ruimte om de combinatie van werken in het
onderwijs en het gezinsleven haalbaar te houden. Dit moet dringend
bijgestuurd worden! Langer werken kan alleen als het voor de mensen mogelijk
gemaakt wordt. Hoe kan je je loopbaan vandaag plannen in al die onzekerheid?

Begrotingscontrole

Ook
Vlaams werd alvast een negatieve begrotingscontrole aangekondigd. Cijfers tot
700 miljoen circuleren. Pas eind maart zullen we het zeker weten: zal het
Vlaams onderwijs extra moeten besparen? Scholen doen het
al jaar na jaar met minder werkingsmiddelen. En dit terwijl nog niet alle besparingen van de begroting 2015 werden doorgevoerd. Er kunnen alleen
beleidsmaatregelen worden gerealiseerd die ‘niets kosten’ of het resultaat zijn
van een verschuiving op andere budgetten. Ook voor een cao is er momenteel geen
zicht op middelen.

Innerlijk vuur

“Als je kwaliteit
wil, waarom dan besparen op onderwijs?”, vroeg een scholier in een debat met
minister Crevits ” (De Standaard, 3 maart 2015). De minister antwoordde: “Kwaliteit
is niet alleen een kwestie van centen, maar ook van een goed schoolklimaat en
van een leerkracht die zich smijt.” De minister heeft een punt. Professionaliteit
en engagement van onderwijspersoneel zijn brandstof voor goed onderwijs.
Kwaliteitsvol onderwijs wordt gedragen door de leraar als persoon.

Maar het innerlijk
vuur blijft niet zomaar branden. Om professionaliteit waar te maken en
engagement vol te houden, moeten de werkomstandigheden ook kwaliteitsvol zijn.
Dat vraagt investeringen in professionalisering, pedagogisch leiderschap,
degelijke infrastructuur …  Hoe je het
ook draait of keert: Onderwijs is niet alleen een kwestie van een goed
schoolklimaat en van een leerkracht die zich smijt, maar ook van centen!

Marianne Coopman

Algemeen secretaris

take down
the paywall
steun ons nu!