Niet dat ik in een ‘hiep-hiep hoera’-bubbel leef door de intrede van het coronavirus in ons dagelijks leven. Toch is het niet allemaal kommer en kwel. Naast de vele spontane uitingen van virtuele solidariteit kunnen we niet ontkennen dat er ook heel wat positieve ecologische voordelen aan vast zitten. Het valt mij op dat geen enkel menselijk schepsel hier verdienste aan heeft. Deze nieuwe wereldorde is law and order geworden dankzij een geheim complot tussen één Chinees persoon en een vleermuisvirus.
Wat de massavolgelingen van Anuna De Wever en Greta Thunberg niet gedaan kregen kan één klein virusje wel. Het lijkt wel de kracht van de heilige Corona, zal hier en daar een recuperatie-katholiek beweren. Wereldwijd mensen en het klimaat beïnvloeden, wie doet het beter en efficiënter dan corona? De spontane en massale straatprotesten van spijbelende leerlingen hebben weinig of niets uitgehaald. Eén vleermuisvirus ergens in China kan dat wel. De hele wereldbevolking gaat zich herorganiseren omwille van het optreden van dat ene verdoemde virus.
En toch. De lucht wordt weer schoner. Niet enkel in Chinese steden breekt de zon weer door de dagelijkse smog. De lucht wordt weer blauw en zuiver, wereldwijd. Vliegtuigen blijven massaal aan de grond. De autostrades zijn fileloos. Stinkende petroleum puttende pompen renderen niet meer. Het lijkt wel of onze dicht geslipte verkeersaders weer zuurstof krijgen. Nutteloze wegwerp productie stopt. Ons schandelijk wereldwijd shoppen krijgt een dreun en onze eigen Belgische retailers vragen ons smekend enkel nog in de meest dichtbijzijnde winkel te shoppen of enkel nog via binnenlandse bedrijven online te shoppen. Het zijn niet de Chinezen of de Amerikanen die onze binnenlandse gezondheidszorg gaan bekostigen, argumenteren zij terecht.
Mensen die bovendien iets meer open staan voor een spirituele en ecologische samenleving zien in het Coronavirus misschien een profeet of buitenaardse boodschap. De katholieke kerk vereert de heilige Corona omdat zij omstreeks het jaar 177 de marteldood stierf. Moeten wij haar terug vanonder het stof halen?
Over vroeger wordt wel eens verteld dat mensen in oorlogstijden terug de kerken opzochten. Misschien deden ze dat uit angst voor verder onheil. Misschien zaten daar ook mensen tussen die zochten naar kracht, moed en creativiteit om het tijdens de dagen van onheil uit te houden en meer zelfs, anderen tot steun te zijn?
Misschien is dat vandaag niet anders. Het vele straatapplaus, de witte lakens, de steunbetuigingen aan dokters en verplegend personeel, de Tik-Tokfilmpjes of WhatsApp-jes zijn onze nieuwe liturgie waarin wij ons utopisch verlangen uitdrukken: een gezonde wereld waarin mens en natuur in harmonie samenleven in een onverbreekbaar verbond dat het leven zal overwinnen op de dood. Iets wat vroeger met Pasen jaarlijks werd gevierd. Misschien zal Pasen dit jaar wat later vallen dan onze Juliaanse kalender aangeeft. Vijgen na Pasen? Nee, het leven overwint, daar blijven de meesten onder ons in geloven én voor ijveren. Eens de dag komt dat wij uit de coronadood verrijzen, die dag zal een groot Paasfeest zijn.
Rik Devillé is priester.
