Het was La Dernière Heure dat gisteren met de scoop kwam: er zou duchtig gevierd zijn naast (of op) de lijken van de terrorismeverdachten. Het nieuws werd snel overgenomen door Vlaamse media. Die hadden het onder meer over feestjes die gebouwd werden op de lijken van de doodgeschoten verdachten.

“Overdreven”, zo reageerde minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon snel. Ook de Luikse procureur-generaal Christian de Valkeneer benadrukte op een haastig belegde persconferentie dat er geen sprake was van een feestje op de lijken.

Maar er zijn natuurlijk wel die foto’s. Daarop zou duidelijk te zien zijn dat er champagne gedronken werd in de autopsieruimte. Maar geen feestje dus volgens de minister van Binnenlandse Zaken en het parket, wel “verwerpelijk en onaanvaardbaar gedrag”.

De Morgen citeerde een bron uit de regering die stelde: “het zou kunnen dat ze bezig zijn met een autopsie maar dat is niet geheel duidelijk. In ieder geval gaat het niet om een woeste fuif.”

Verder valt in De Morgen te lezen: “De foto’s doen denken aan chirurgen die in een operatiekwartier flauwe moppen vertellen tijdens een ingreep”, luidt het binnen de regering. “Mochten daar geluidsopnames van opduiken, dan zou dat het schandaal van de eeuw zijn. Maar eigenlijk is er niet echt iets aan de hand.”

Lijk of geen lijk?

Er schuilen een paar contradicties in deze communicatie. Enerzijds suggereert men dat er eigenlijk niks gebeurd is in de autopsieruimte. Er zouden zelfs geen lijken aanwezig geweest zijn en de fles champagne bleef onaangeroerd. Maar waarom spreken Jambon en het parket dan toch over “verwerpelijk en onaanvaardbaar gedrag”? Of nog: als de foto’s werkelijk zo onschuldig zijn, waarom worden ze dan niet (gedeeltelijk) vrijgegeven?

Voorts valt op dat verschillende kranten uiteenlopende interpretaties geven aan het beeldmateriaal. Blijkbaar heeft geen enkele journalist de bewuste foto’s kunnen zien. De berichtgeving berust op informatie over de twee foto’s. Het leidt ertoe dat De Morgen tot de conclusie komt dat er vermoedelijk geen lijk te zien is op de bewuste foto’s:

“Op de tweede foto staan vijf mensen, opnieuw in de autopsiezaal. Zonder
fles champagne. Helemaal op de achtergrond zijn er twee van hen, met een
voorschoot aan, bezig in een bak. “Het zou kunnen dat ze bezig zijn met
een autopsie”, zegt een bron binnen de regering, “maar dat is niet
geheel duidelijk”, aldus De Morgen.

Volgens De Standaard is er dan weer wel een lijk te zien is op één van de twee foto’s: “Volgens onze informatie gaat het om een overzichtsbeeld van de
lijkschouwingskamer. Vanop een afstand toont de foto de tafel waaraan
twee dokters bezig zijn aan de schouwing. Op de tafel ligt een lichaam.”

Ook La Dernière Heure spreekt van een lijk dat zichtbaar is op de foto’s.

Doofpot?

Nog een onduidelijkheid in de communicatie: weet men nu wel of niet wie zich in de autopsieruimte bevond? In De Standaard lezen we: “Wie de personen op de foto’s zijn, is nog niet duidelijk. Dat moet een onderzoek uitwijzen.”

Tegelijk onderstreept Jambon dat er geen politiemensen aanwezig waren tijdens het “feestje”. Dit impliceert natuurlijk dat de identiteit van de personen wel min of meer gekend is. Tenzij Jambon de politie bij voorbaat buiten verdenking wil stellen. En daar lijkt het toch wel sterk op, want volgens De Standaard worden wel degelijk twee agenten aan de tand gevoeld. 

Als dit laatste het geval is, dan is dat toch vrij problematisch. Het wil zeggen, dat Jambon het onderzoek niet afwacht om alvast conclusies te trekken omtrent de identiteit van de aanwezigen én bewust verkeerde informatie verspreidt. Dat komt de facto neer op een doofpotoperatie. 

Intranet

Dan is er nog het gegeven van het “feestje” zelf. Het lijkt weinig waarschijnlijk dat er een champagnebar aanwezig is in een mortuarium. De champagne werd dus vermoedelijk op voorhand gekocht, en het “feestje” moet min of meer gepland geweest zijn. Met andere woorden: hier kan weinig sprake zijn van een toevalligheid. Het voorval is in die zin helemaal niet vergelijkbaar met chirurgen die mopjes maken terwijl ze opereren.

Ook het feit dat de foto’s van het “feestje” maandenlang probleemloos circuleerden op het intranet van de politiediensten roept ernstige vragen op. Blijkbaar was er een lek richting pers nodig om dit euvel aan de kaak te stellen, en voelde intern niemand zich geroepen om hieromtrent tussenbeide te komen. Was dit wel het geval geweest, dan was het ongetwijfeld al gecommuniceerd geworden.

Kortom, vele vragen omtrent wat precies gebeurd is in de autopsieruimte na de raid in Verviers. En uit de tot nu toe gevoerde communicatie blijkt dat overheid en parket niet bepaald bereid zijn om klaarheid over deze zaak te scheppen. Dat geldt overigens ook voor de inval in Verviers zelf. Ook toen namen de meeste media kritiekloos de soms tegenstrijdige informatie van parket en overheid over. De ware toedracht ervan blijft tot op heden onduidelijk.