De vertrouwde thema’s uit zijn vroeger werk zijn echter nog steeds uitdrukkelijk aanwezig. Maar je merkt dat Ysbrant, die een groot deel van zijn leven tussen Venetië en Antwerpen resideerde, de stad van de gondels definitief de rug toekeerde.:“Venetië is nog meer dan vroeger louter een toeristisch oord geworden en daardoor ook sterk vervuild. Bovendien is Antwerpen de stad waar ik het gemakkelijkste waardig ouder kan worden. Al mijn goede vrienden wonen hier en mijn heimat Den Haag is dichtbij. Ik word dit jaar 75 en dan moet je geen vermoeiende verre uitstapjes meer maken, dacht ik zo.”

Het eeuwige water
 

Het afscheid van Venetië domineert zijn nieuw werk. Hoewel de schilder nu vaker onnadrukkelijk schildert en slechts met enkele vegen en een paar lijnen verf een beeld gestalte kan geven, roept hij nu een hele wereld op. Bovendien zijn de taferelen helderder geworden, minder grijs of bevolkt. Maar nog steeds herken je de jurken en de plooival ervan, de gedaante van de schilder, een wit konijn op de voorgrond, geraamtes, straatlantaarns en andere tekenen van de hedendaagse beschaving, dat zijn kunst zo typeert. En er is natuurlijk nog steeds het eeuwige water, altijd weer het water en het bootje dat vaart. Het bootje vaart echter niet meer op de Venetiaanse laguna, maar op de Antwerpse binnenwateren. Een sluis gaat net dicht of net open. Een witte jurk licht letterlijk en figuurlijk op, een duistere gestalte vergezelt haar.
 

Wetten van vorm en verf
 

Hoewel Ysbrant zijn onderwerpen steeds aan de hand van essenties toont en weergeeft, en de al dan niet geabstraheerde figuratie in het oog springt, spelen de lijnen en de beweging van de verf een even, en over het algemeen zeer belangrijke en cruciale rol. Ysbrant schildert niet wat er is, maar hoe hij het ziet, voelt, ruikt en in gedachten heeft, daarbij steeds gehoor gevend aan de wetten van vorm en verf. Nieuw is dat de schilder zichzelf in zijn werk meer blootgeeft dan weleer. Niet zo evident voor dit kranige oudje die bekend staat voor zijn timide karaktertrek. “Maar dat heb je wel met het ouder worden,” zegt hij hierover. “Je wordt weker, zachtmoediger ook, tot op het liefelijke af. Eens boven de zeventig kan het geen kwaad meer je ziel bloot te leggen.”

The greatest story ever told
 

Tijdens de tentoonstelling wordt continu de film ‘The greatest story ever told’ vertoond, gemaakt door de Nederlandse cineast, Sieuwert Verster, waarin aan de hand van fragmenten uit het dagelijkse leven van de schilder, zowel in Venetië als in Antwerpen, gecombineerd met een aantal sleutelwerken uit Ysbrants oeuvre, een intiem portret van zijn leven en van zijn werk geschetst.
 

Praktisch:

Ysbrant– Galerie De Zwarte Panter – Hoogstraat 70-72-74 – 2000 Antwerpen – Van zondag 29 april tot en met zondag 24 juni 2012 – De galerie is gratis toegankelijk op donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 18.00 uur.