Yevgueni – Welkenraedt (CD Recensie)

Toen ik vorig jaar, ergens in de herfst bij een boekvoorstelling  van Bart Steenhaut in de AB-Club Klaas Delrue tegen het (kathedraal van een-) lijf liep kon ik al eens polsen hoe ver het toen stond met de nieuwe boreling. Een aantal songs waren al zo goed als ingeblikt en ook rond het concept van de cd was er al een en ander ‘in de sjakosj’.  De winter kwam, zag en overwon het land maar samen met het goede weer en het nieuwe licht kwam daar Yevgueni nr. 4: Welkenraedt. Dat het een CD was om naar uit te kijken was al een tijdje duidelijk: Yevgueni zit in een opwaartse lijn en zowel hun optredens als hun cd’s klinken telkens weer beter dan de vorige. Bovendien stond Stef Kamil Carlens, net als met de vorige cd, achter de knoppen garant voor een strakke productie.

Daarbovenop kreeg Yevgueni op Welkenraedt nog ondersteuning van meer schoon volk: Sarah Bettens,Stef Kamil op backing vocals en Jan De Wilde in de cover van ‘Beautiful Freak’ van Eels (Zalige Zot).
Propere Ruiten
Van bij het openingsnummer ‘Propere Ruiten’  weet u weer waarom u die nieuwste cd van Yevgueni in huis haalde (mocht u hier al over getwijfeld hebben): gezellige titels waarvan je soms denkt ‘hoe komen ze er op’, bloedmooie teksten (met mooie tekstuele spitsvondigheden, catchy melodieën, een glimlach en soms ook een traan).

Op deze CD is dat alles ondersteund met extra muzikale power: de gitaarversterkers gaan wat verder open, samen met de effect pedalen. De Maarten Van Mieghem  bassound is nog herkenbaarder en de klank van z’n Rickenbacker is meer dan ooit een vertrouwd geluid op zowel voor- als achtergrond.

‘Onze kroost is onzichtbaar maar ze rijden al mee’

Bij Welkenraedt (de titelsong) hoort een heuse geanimeerde videoclip.  Old skool met de hand plaatje per plaatje uitgetekend, zoals niet dikwijls meer gedaan wordt. Het zijn animaties in het  verlengde van het art-work op de cd dat er ook weer meer dan verbluffend uitziet. Verantwoordelijk hiervoor een jong kunstenaarscollectief uit de entourage van Klaas.
 

‘Zin zin alles heeft zin ik zie nog wel de lijntjes maar ik kleur er niet meer in’

Sneeuwman zuigt je zeker en vast in een kleinkunst-bui . De perfecte afwerking (inclusief een subtiel grote trom) en een aantal fragiele blaasinstrumenten  leggen een mooi fragiel sfeertje een nr. om te ontdekken

‘t’is de wind zelf niet die ruist het zijn de blaren niet de tijd zelf gaat steeds sneller maar de jaren’

Elisa met Stef Kamil op backing klinkt kwasi instant vertrouwd in de oren en is dan ook vanaf de eerste luisterbeurt een klassieker.
Over de zomer van 2009 waarin veel mensen van ons heengingen, waaronder zangeres Yasmine, schreef Yevgueni: Veel te mooie dag.  Een ondanks het thema nog optimistisch nummer qua klankkleur.
 

‘en een verdwaalde vlucht
Doorstreept de blauwe lucht
En ik wou dat ik hierboven was
Dat alles hier nog bij het oude was’

Lege Handen
Lege Handen is zo’n nr waarin de Maarten Van Mieghem baslijn de song drijft en waarin best wel aardig wat gitaar-power aanwezig is.
 

‘Rozen verwelken, koekjes bederven’

Hofstraat vertelt het verhaal van de familie Delrue op reis naar thuisbasis Brecht. Melancholie op z’n Yevgueni’s… Een knipoog en een traan…
 

‘Een tunnel en een sportpaleis Het belga meisje lacht me toe’

Wie de vorige cd’s kon smaken moest’m al in huis hebben. Wie de single’s op de radio goed vindt heeft geen reden om’m niet te gaan halen en wie twijfelt moet de knoop doorhakken:  gewoon in huis halen en grijs draaien.
Yevgueni – Welkenraedt (op eender welke schaal het maximum aantal sterren….)
Tom Van Alphen

Yevgueni – Welkenraedt. (CD Voorstelling @ AB)

Een tot de nok gevulde AB kon afgelopen donderdagavond genieten – echt genieten – van een ijzersterk concert van Yevgueni, de groep rond Klaas Delrue.  Het nieuwste album van Yevgueni, Welkenraedt, kreeg deze avond voornamelijk de aandacht en de meeste songs waren hier dan ook uit afkomstig.  Bovendien zorgden de ideale setting van de AB en het eerste zonnetje van het jaar voor een uitgelaten sfeer onder het publiek dat kon genieten van een bijzonder goed gesmaakt optreden en opgemerkte gastoptredens van Jan De Wilde en Stef Kamil Carlens.

Als voorsmaakje kregen we de uit Zeeland afkomstige band Racoon die met een korte set van 45 minuten toch meteen de toon wisten te zetten voor de rest van de avond.  Daar de band Racoon zijn oorsprong vond in het hardcore-milieu, en wel degelijk in de zin van XXX/straightedge en niet het wansmakelijk afkooksel van denderende beats inclusief foute kledingstijl, hebben ze doorheen de jaren een ware evolutie ondergaan.  Nummers die tekstueel en melodieus erg strak in mekaar staken en dan voornamelijk ondersteund door de akoestische gitaar waren de maat en dit verraste me enigszins.  Je kon gewoon horen dat deze groep goed op mekaar is ingespeeld en hun muziek serieus namen, maar dan ook niet té serieus.  Dit leidde ertoe dat ik na het beluisteren van enkele van hun nummers ervan overtuigd ben dat deze band zeker ook in België voet aan de grond kan zetten, mede doordat ze zich tijdens hun optreden bescheiden opstelden tegenover het publiek.  We zijn wel wat anders gewend van onze noorderburen. 

Racoon was meer dan een mooi voorproefje van wat komen zou en onze vrienden van Yevgueni zetten meteen bij opkomst de juiste toon met de titeltrack ‘Welkenraedt’.  Dat nummer kwam enorm op mij af en mijn aandacht zat dus onmiddellijk goed.  Ze bleven even op dit elan verder gaan en het moet me van het hart: het ganse optreden werd eigenlijk een heerlijke mix van chanson, rock en pop. Het is zeer moeilijk dit anders te omschrijven, ik kan er niet echt mijn vinger opleggen en dat maakt het net zo bijzonder.  Wat hen voor mij nog extra bijzonder maakt, is het feit dat ze eigen blijven aan het Nederlands zonder hiervoor te moeten verdwalen in vergezochte tekstuele misbaksels.  Want, hoe je het ook draait of keert, Nederlands blijft een taal die door vele muzikanten handig wordt ontweken.  Toch blijft de taalkeuze bij deze band zeker overeind mede door het toch wel specifieke stemgeluid van Klaas Delrue.  Deze laatste voelde zich schijnbaar helemaal in zijn nopjes en dat kwam ook helemaal tot zijn recht in zijn vaak humoristisch getinte bindteksten. 

Het gros van de nummers was afkomstig van het album ‘Welkenraedt’, toch mochten er ook een aantal klassiekers niet ontbreken.  En op welke wijze werden ‘Morgen komt ze thuis’ en ‘Nieuwe meisjes’ niet onthaald door het publiek en ging de AB collectief uit zijn dak.  ‘Nieuwe meisjes’ werd overigens ingezet vanuit een beatbox (waarvan ondergetekende graag wil achterhalen welk type dit juist was…) met een ietwat opzwepende 4/4 beat (op hilarische wijze onderbroken met een druk op de toets…) en zorgde voor een waar feest in het staande gedeelte voor het podium. 

Ook enkele opgemerkte gastoptredens passeerden de revue en bleven nadien toch wel even hangen, want ze waren zeker niet van de minste.  Als eerste kwam de onsterfelijke Jan de Wilde aan bod, die ‘Zalige zot’ (cover van Eels – beautiful freek) naar een hogere dimensie bracht.  Deze twee herkenbare stemmen bij mekaar deden dit nummer echt alle eer aan en dit was dan voor mij persoonlijk ook het hoogtepunt van de avond.  Al houd ik dat graag binnen een subjectief kader….  Een ander opgemerkt en gesmaakt gastoptreden was dat van Stef Kamil Carlens, de muzikale duizendpoot uit Schoten bij Antwerpen.  Niet enkel zingt Stef Kamil mee op deze plaat, hij heeft ook de productie voor zijn rekening genomen en daar valt absoluut niets op af te dingen.  Integendeel, het is een solide plaat geworden die vele verschillende facetten uit de muziek moeiteloos in mekaar laat verweven. 

Het is dan ook zeer moeilijk om iets negatiefs neer te schrijven over zo’n geweldig concert.  Je voelde gewoon de muziek en de atmosfeer in de AB was helemaal top.  Bovendien werd het concert prachtig afgesloten met een prachtige, ingetogen versie van ‘Als ze lacht’ . Dus ja, ik blijf maar denken om de Yin en de Yang in evenwicht te brengen, maar de balans slaat toch helemaal naar de positieve kant door.  Voor zij die van muziek houden, één tip: ga snel naar je platenboer en koop de cd en hou gewoon in de gaten wanneer Yevgueni nog een keer in jouw buurt speelt, je krijgt echt waar voor je geld, in beide gevallen.

Leslie Smits