Tijdens de workshop op het forum krijgen we getuigenissen van syndicalisten uit Zuid Afrika, Senegal, Tobago – Trinidad (Caraïben) Peru en Nepal die uitleggen hoe de situatie in hun landen is geëvolueerd.

Het organiseren van een workshop over ‘domestic workers’ is toch wel belangrijk vanuit problemen van sociale rechten en rechtvaardigheid. Want het betrokken huispersoneel wordt traditioneel niet als echte werknemers worden beschouwd, maar veeleer als een soort huisslaven, die alleen maar moeten doen wat hun meester ze opdraagt.

Meestal gaat het om vrouwen en meisjes die al van 10-jarige leeftijd volledig van hun gezin worden gescheiden. Ieder contact met hun gezin van oorsprong, familie of zelfs met hun kinderen wordt op die manier verbroken. De betrokken vrouwen worden volledig afgescheiden van ieder normaal leven, waardoor ze eigenlijk een zo goed als opgesloten bestaan leiden. Van een loon, laat staan van andere rechten, is geen sprake.
Opkomen voor de rechten van huispersoneel komt dus eigenlijk neer op het vrijwaren van de elementaire menselijke waardigheid. In de wereld zouden ruim 100 miljoen mensen in dat soort omstandigheden leven.

Het is uiteraard erg moeilijk de vrouwen in zo’n omstandigheden te organiseren.
In verschillende landen is men de afgelopen jaren er toch toe gekomen van de betrokken vrouwen onderling in contact te brengen en te organiseren via een vakbond. In de regel worden overheden via de media onder druk gezet. In landen als Peru soms met de grootste problemen, omdat de vakbonden er door de regering soms worden gelijk gesteld met terroristische organisaties.
Via de internationale vakbondsorganisatie brengt men die verschillende nationale organisaties met elkaar in contact, zodat ze kunnen optreden als een netwerk.

In juni van dit jaar zou binnen de IAO – Internationale arbeidsorganisatie, een conventie moeten worden uitgewerkt over de basisrechten van huispersoneel. Men hoopt dat dit een doorbraak kan betekenen voor de betrokken mensen. Maar gewonnen is de zaak nog niet, want alles zal afhangen van de inhoud van hetgeen wordt uitgewerkt. Vanuit het forum wordt opgeroepen om de regeringen onder druk te zetten om te komen tot een goede conventie. Doelstelling is werk als huispersoneel gelijk te stellen met een gewone arbeidsrelatie.
De zaak is lang niet gewonnen: de Arabische landen zijn tegen, Europa twijfelt nog over z’n houding. China, India, de meeste Afrikaanse landen, Zuid-Amerika en de VS zijn de conventie wel meer genegen (ook al zal de VS ze wellicht niet ratificeren).
En we weten het, zelfs als er een conventie komt, zal ze nog altijd op het terrein moeten worden waar gemaakt. Dat leert alvast de situatie in Zuid-Afrika, waar men in vergelijking met vele andere landen een relatief goede wetgeving over deze kwestie heeft, maar waar die in veel gevallen in feite dode letter blijft.