Woonzorgcentra: de schande!
“Als er mondmaskers in overvloed waren geweest en voldoende testen zodat besmette mensen niet op jouw afdeling hoefden te werken of in jouw buurt hoefden te komen, hadden we nog samen deze zomer je 90e verjaardag gevierd”. Het is een van de vele noodkreten die we heden ten dage vernemen van familieleden van de meer dan 1000 bewoners van woonzorgcentra die de coronacrisis tot dusver niet overleefd hebben. Als we later in ons land terugkijken op de coronapandemie anno 2020 zal de schande van de woonzorgcentra ongetwijfeld de blikvanger zijn waar nog lang het meest op zal gefocust worden. Als Belga-journalist voor Vlaams-Brabant schreef ik de afgelopen dagen over de 13 doden in Spelthof (Binkom) op nauwelijks een week tijd, de 12 doden in Akapella (Kapelle-op-den-Bos) en Booghuys (Leuven), de 11 in Den Bogaet (Humbeek) enzovoort en over de herhaalde kritiek van de woordvoerders over het gebrek aan beschermingsmateriaal en testen. Gezien het groot aantal besmettingen zowel bij bewoners als personeel zullen de aantallen sterfgevallen ongetwijfeld nog sterk toenemen. Er zijn vele oorzaken te bedenken voor deze situatie. Ik noem er enkele. Toen de Vlaamse overheid begin maart besliste geen bezoek van familieleden meer toe te laten in deze centra, was er geen beleidsaanpak noch minder was er het nodige materiaal beschikbaar om deze zeer kwetsbare bewoners te beschermen tegen de virussen die personeelsleden – zowel wie in de zorg stond, als in de administratie en de poets – zouden binnenbrengen. De vele experten zoals een Van Ranst, die het kennelijk al sinds begin maart voor het zeggen hebben en nagenoeg allemaal verbonden zijn aan een ziekenhuis, hadden in de eerste plaats aandacht voor de reorganisatie van ziekenhuizen, wat overigens voortreffelijk gebeurd is. Vlaams Welzijnsminister Wouter Beke draagt wat de woonzorgcentra een zware politieke verantwoordelijkheid en het zou goed zijn moest hij snel ontslag nemen en de plaats ruimen voor wie een dergelijke catastrofe wel goed aankan. Beke en zijn collegaministers verschuilen zich momenteel achter wat de experten hem verteld hebben, adviezen die ze klakkeloos volgden. Een expert die indertijd Jean-Luc Dehaene iets wou vertellen werd zeer grondig van binnen naar buiten gekeerd. Ik vrees dat de huidige politieke kaste dat nog nauwelijks doet en veel te snel de visie van de experten volgt. Wie standpunten van deze experten in de media sinds februari volgt heeft evenwel reeds een aantal serieuze bochten kunnen vaststellen die van politici nooit zouden geduld worden. Niet alleen de politici maar ook bepaalde woonzorgcentra hebben gefaald. Het is duidelijk dat er grote verschillen zijn in de ernst waarmee de centra deze crisis hebben aangepakt. Dat in Den Bogaet een crisismanager moet aangesteld worden, die vaststelt dat het personeel het beschermingsmateriaal verkeerd gebruikt, is hemeltergend. Hoe komt het dat in dezelfde stad in het ene woonzorgcentrum vele doden vallen en het in andere even verderop geen. Deze situatie betekent op termijn een zeer zware klap voor de sector van de woonzorgcentra en zeker voor de centra waar vele doden vielen. Wie zal daar in de toekomst nog naartoe willen trekken tenzij het echt niet anders kan?
Luc Vanheerentals
