Wist je dat?

– de eurozone samenhouden niet langer een prioriteit is van het Duits financieel establishment? Sommigen pleiten openlijk voor de exit van Griekenland, anderen gaan nog verder en willen ook Portugal, Spanje, Ierland en eventueel zelfs Italië eruit. [1]

– het mogelijke faillissement van Griekenland gebruikt wordt om dat land helemaal uit te kleden? “Alleen de mogelijkheid van een bankroet zal de Grieken spieren verlenen, daar waar ze op dit moment nog wat verlammingsverschijnselen vertonen”, aldus de Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker, voorzitter van de eurogroep. [2]

– men zich ondertussen wel klaarmaakt om Griekenland effectief te dumpen? Het besmettingsgevaar voor andere landen en dus voor de euro bij een eventueel faillissement, lijkt (voorlopig) onder controle te zijn. Een exit van Griekenland betekent niet langer het einde van de euro, aldus toplui uit de financiële en politieke wereld. [3]

– Griekenland hoe dan ook onmogelijk nog zijn schulden zal kunnen afbetalen? De bezuinigingen sleuren het land mee in een langdurige en diepe recessie, waardoor het in de toekomst nog minder middelen zal hebben om zijn schulden af te betalen. [4]

– dat Italië sinds 2008 zijn economie zag krimpen met 20 procent? Het BNP staat nu opnieuw op het niveau van 2004. [5]

– er openlijk gepleit wordt om de Syrische milities te bevoorraden en te trainen, een Libië-scenario maar dan zonder no-flyzone? [6]

– door de focus op Syrië we zouden vergeten dat er andere, meer bloedige conflicten zijn, waar we bijna nooit van horen? Zo zijn de afgelopen vijf jaar 50.000 mensen omgekomen in de drugsoorlog in het noorden van Mexico en 35.000 in Pakistan sinds 11/9. [7]

– de alom verguisde Venezolaanse president Hugo Chávez kan rekenen op 64 procent steun van de bevolking en dat 87 procent van de Venezolanen vindt dat zijn persoonlijke of familiale situatie gewoon, goed of zelfs excellent is? [8]

– dat er momenteel parlementsverkiezingen zijn in Uttar Pradesh, een Indiase deelstaat met een slordige 200 miljoen inwoners? Niets ongewoons, behalve als je weet dat ongeveer een op de vier van de huidige parlementsleden beschuldigd wordt van vaak zware criminele feiten. In het federale parlement van India wordt zelfs een op de zes parlementariërs beschuldigd van moord. [9]

Citaat van de week:

“Bedrijven hebben hun eigen sluwe strategie om afwijkende meningen aan te pakken. Met een zeer klein percentage van hun winsten runnen ze ziekenhuizen, onderwijsinstellingen en trustfondsen, die op hun beurt NGO’s, academici, journalisten, kunstenaars, filmmakers, literaire festivals en zelfs protestbewegingen sponsoren. Op deze wijze gebruiken ze liefdadigheid om opiniemakers in hun kamp te krijgen.”

Arundhati Roy, bekende Indiase schrijfster (Booker Prijs in 1997) [10]

In deze rubriek brengt veellezer Marc Vandepitte markante feiten, cijfers of quotes van over heel de wereld die in de andere media weinig of geen aandacht kregen, maar zeker het vermelden waard zijn om de chaotische wereld van vandaag te begrijpen.

Bronnen

[1] Financial Times, 6 februari 2012, p. 7. Klaus-Peter Müller, hoofd van Commerzbank, een van de grootste investeringsbanken van Duitsland: “Greece must surrender the ‘shackles’ of the euro in order to survive if it does not want to constantly ask for a handout from euro zone governments”, ‘Greece needs to dump euro “shackles”’, 30 januari 2012; Max Otte, invloedrijke Duitse professor en investereerder: “Sie sind also der Meinung, Spanien, Irland, Griechenland und Portugal sollten die Euro-Zone verlassen? Ja. Italien ist ein Grenzfall.” ‘Irland, Spanien, Portugal und Griechenland sollten aus der Euro-Zone austreten?’, 3 december 2011.

[2] “Wenn wir feststellen sollten, dass alles schiefgeht in Griechenland, dann würde es kein neues Programm geben, dann hieße das, dass im März die Pleiteerklärung erfolgt.” Allein die Möglichkeit, dass so etwas passieren könnte, sollte den Griechen, so Juncker, “dort Muskeln verleihen, wo sie im Augenblick noch ein paar Lähmungserscheinungen haben”, ‘Juncker schließt Griechen-Pleite nicht mehr aus’, 4 februari 2012.

[3] Eurocommissaris Neelie Kroes: “Maar er is absoluut geen man overboord als we iemand missen uit de eurozone.”, ‘Neelie Kroes: Euro kan best zonder Athene’, 7 februari 2012; Müller, hoofd van Commerzbank: “I don’t think that markets would react negatively towards the other countries that would then remain in the euro zone after such a decision”, ‘Greece needs to dump euro “shackles”’, 30 januari 2012.

[4] De bekende econoom Krugman onderzocht het IMF document met de aanbevelingen voor Griekenland en kwam tot de volgende conclusie: “So we’re now looking at a scenario in which Greece is forced into killing levels of austerity to pay its foreign creditors, with no real light at the end of the tunnel. This is just not going to work.”, ‘The Greek Vise’, 6 februari 2012.

[5] Financial Times, 7 februari 2012, p. 3; Financial Times, 9 februari 2012, p. 3.

[6] Malcolm Rifkind, voormalig minister van Defensie en Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk: “There will not be any Nato-style intervention, but we can start by helping with logistics, intelligence, communications equipment and advice”, ‘It’s time to support the opposition in the Syrian civil war’, Financial Times, 6 februari 2012, p. 7.

[7] ‘México: 12.000 muertos por narcos’, 3 januari 2012; ‘Pakistan: Bin Laden death exposes complex militant ties’, 11 mei 2011.

[8] ‘Venezuela: 64% valora positivamente gestión de Chávez, dice Hinterlaces’, 27 januari 2012, ; ‘Hinterlaces: 68% valora positivamente la labor del presidente Chávez en materia de vivienda’, 30 januari 2012; “Opposition faces tough fight as Chávez goes for popular touch”, Financial Times, 9 februari 2012, p. 2.

[9] “Indian democracy has an ugly side”, Financial Times, 19 mei 2009, p. 11; Guha R., ‘India. De geschiedenis van de grootste democratie ter wereld’, Amsterdam 2007, p. 789.

[10] “Corporations have their own sly strategy to deal with dissent. With a minuscule percentage of their profits they run hospitals, educational institutes and trusts, which in turn fund NGOs, academics, journalists, artists, film-makers, literary festivals and even protest movements. It is a way of using charity to lure opinion-makers into their sphere of influence.” Financial Times, 14/5 januari 2012, p. 7.