De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Wijnestate “KINGSRIVER”.

Wijnestate “KINGSRIVER”.

zondag 28 november 2010 20:36
Spread the love

Donkerzwarte wolken dwalen over de bergen van Mc Gregor. De lucht is zwanger van de regen maar het is nog te vroeg voor de bevalling. De lokale bevolking schreeuwt om wat malse regen. Wij daar en tegen hebben onze buik nog vol van al dat hemelwater.

Het is zondagochtend 28/11/10 en het leven komt vandaag maar heel traag op gang in het dorp. Ook wij passen ons aan en doen het op z’n dooie gemakje, zoals dat heet. 09.00 Uur luidt de klok van de plaatselijke kerk en kondigt het begin van de wekelijkse kerkdienst aan. Wij hebben de indruk dat in één of ander geloven behoorlijk aanwezig is in dit land. Overal kom je plaatselijke kerkgemeenschappen tegen van diverse strekkingen.

Wij vertrekken voor een ochtendlijke wandeling naar het dorp. Onderweg passeren we het plaatselijk toeristisch bureel en stappen er even binnen. We nemen een paar brochures van lokale actviteiten. Daar het nogal zwaar bewolkt is zoeken we naar een mogelijke binnenactiviteit. Een thee- en koffiehuis wenkt ons met zijn aangename geur. We gaan binnen voor een heerlijke koffie met heel veel warme melk. Het is een aangename zaak waar je ook kan lunchen. Moeten we zeker eens doen.

Nog even de school gepasseerd om wat bamboestokken uit  de auto van Katleen te laden. Alles is nu klaar voor morgen. We overlopen nog even het draaiboek en zijn benieuwd hoe alles gaat verlopen. Doch zijn we er helemaal klaar voor. Morgen begint het Giantsproject.

Een vliegende Hollander.

Daar het nog steeds bewolkt is trekken Sylvie ik naar een wijnfarm. Kingsriver estate is eigenlijk de enige die op zondag open is in de streek. Dus veel keuze hebben we niet. Op het goed uit vallen dan maar. Via een zandweg aan de rand van het dorp komen we aan de velden die reiken tot aan de voet van de bergen. Het zijn al wijnstokken wat je ziet. Aangekomen bij de wijnboerderij merken we op dat er niemand aanwezig is. Onze verwachtingen zijn daarmee flink getemperd. Het is nochtans een leuk optrekje en het ziet er allemaal nog redelijk recent uit.

We stappen een onthaalruimte binnen waar een heerschap naar golf op een groot TV scherm staat te staren. Hij draait zich niet om als we binnen komen. We voelen ons wat onwennig. Een vriendelijke donkerbruin getinte jonge vrouw komt ons tegemoet en vraagt of we iets willen eten. “Neen”, zeggen we. “We komen maar eens kijken”.  “ Mag ik jullie dan voorstellen aan de eigenaar”, zegt ze vriendelijk. De heer draait zich om en komt op ons af. We stellen ons voor in het Engels en zeggen dat we uit België komen. “ The Flemisch or the French part” vraagt de Heer? “ The Flemisch part” antwoorden wij in koor. “Oh, dan kan ik wel Nederlands tegen jullie praten” zegt de Heer met een duidelijk aanwezig Hollands accent. Het ijs is meteen gebroken.  Als ik hem vraag hoe hij hier gekomen is zegt hij doodleuk door ’ KLM ’. Nederlandser kan een antwoord niet zijn.

Hij nodigt ons uit om te gaan zitten en vraagt naar onze kennis over wijnen. Bescheiden zoals we zijn zeggen we dat we een kleine basiskennis hebben en leggen hem uit dat we in België een bescheiden maar leerrijke wijncursus hebben gevolgd bij “ Den Boempa”. Dat is de schoonvader van mijn goede vriend Johan die gepassioneerd over wijn, wijnmaken, wijnstreken,  maar vooral over het wijnproeven, kan vertellen.

Even gepassioneerd krijgen we een snelcursus wijnmaken in een half uur. Het is puur genieten van de manier waarop deze Nederlandse wijnboer ons inwijdt in het vak. Hij heeft het allemaal zelf geleerd uit boeken en van het internet en vooral door het te doen, zegt hij ons als ik hem vraag hoe hij er aan begonnen is.

Daarna mogen we proeven. Hij serveert twee rode wijnen. Daar hij nog maar 6 jaar bezig is en de stokken met witte druiven zwaar verwaarloost waren toen hij het gebied kocht,botteld hij zelf nog geen witte wijnen. De druiven voor witte wijnen gaan elders naar toe. We proeven een Ruby Cabernet ( is voor mij een nieuwe kennismaking) en een Shiraz (mijn favoriete druif). Twee heerlijke wijntjes met totaal verschillende kleur, geur, smaak en afdronk. Die Hollander is goed bezig! Hij vraagt onze eerlijke mening maar is toch gecharmeerd door onze (beperkte),  hij zegt te bescheiden, kennis en appreciatie.

Als klap op de vuurpeil schenkt hij ons een licht oranjekleurige vloeistof en vraagt ons wat het zou kunnen zijn. Ondertussen verlaat hij het vertrek even. Bij zijn terugkeer hebben we meermaals het glas gewalst, hebben we geroken en zachtjes geproefd. Hij is benieuwd naar onze bevindingen. Ik reuk een sinaasappelachtige geur of zou het kunnen abrikoos zijn. De patron is aangenaam verrast door onze scherpzinnigheid. Het is echter geen likeur zoals we dachten maar een abrikozenwijn van laag alcoholgehalte. Het bevat amper 8 graden alcohol. Het is echter overheerlijk van smaak. Niet te zoet, niet plakkerig maar net zoals het hoort met een uitmuntende smaak van zongerijpte abrikozen. Het is zijn trots van de zaak en terrecht. Een dame verschijnt in de gelagzaal en geloof het of niet maar de vriendelijke Heer des huizes biedt ons een portie echte Nederlandse bitterballen met mosterd aan. Hoe fijn kan het allemaal zijn.

We praten nog rustig door over koetjes en kalfjes. Ik vraag of we een degustatiebox kunnen kopen met de drie wijntjes die we geproefd hebben. Ook dit is geen probleem. Voor amper 210 Rand (ongeveer 23 Euro) hebben we van elk een fles. We nemen afscheid van deze vriendelijke gastheer die Ruud blijkt te heten. Mogelijk passeren we er nog eens voor we hier vertrekken. Naar het schijnt kan je er ook lekker ontbijten of lunchen.

’s Avonds koken we pasta bij Katleen en ontmoeten we Wim uit Turnhout en Sofie uit Brussel. Zij zijn op doorreis maar ook vrienden van Katleen. Ook zij hebben heel wat kledij en geschenken mee voor hun sponserkindjes. Morgen zien we hen terug en kunnen we wat meer praten met elkaar.

Morgen?

Maar morgen begint voor ons het grote avontuur.

Want wij,

Wij weten wat we morgen gaan doen!!!

take down
the paywall
steun ons nu!