Clickbaitartikels gericht op LGBT+-haat

LGBT+-haat komt niet uit de lucht vallen. Het is niet iets wat ontstaat in een vacuüm, maar gevoed wordt door haatdragende berichten en groeperingen. Hier hebben kranten de afgelopen jaren een belangrijke rol bij gespeeld. Wie als krant meesmuilt van krantenkoppen die niets, maar dan ook niets anders tot doel hebben dan het belachelijk maken van de LGBT+-gemeenschap heeft wel degelijk bloed aan zijn handen. 

Het zijn de krantenkoppen die keer op keer de noodzaak hebben om genderneutrale initiatieven in het belachelijke te trekken. Het zijn de krantenkoppen die herhaaldelijk foutieve voornaamwoorden blijven gebruiken bij transgender personen. Het zijn de krantenkoppen die non-binaire voornaamwoorden voorstellen als een moeilijk wiskundevraagstuk waar niemand nog aan uit kan. Het zijn deze kranten die vandaag hun titels vullen met verontwaardiging. Dezelfde kranten die meesurfen op de LGBT+-haat die ze genereren met clickbaittitels gericht op het uitlokken van haat en commotie. 

Politici met double standards

Politici uiten zich vol ongeloof op sociale media. Dezelfde politici die uitspraken doen over mannelijkheid, en over hoe die aangetast zou worden door het dragen van een jurk. Politici die oproepen tot haat tegenover transgender personen. Politici die menen dat je homoseksueel mag zijn, zolang je er maar niet mee te koop loopt. Het zijn deze zaken die LGBT+-haat normaliseren. Je kan geen voorvechter zijn van LGBT+-rechten en gelijkheid als je de bewegingsvrijheid van personen actief inperkt.  

Rechten stoppen niet bij het vastleggen ervan in een wet of decreet. Tijd voor actie, tijd om gevolgen te knopen aan haatdragende boodschappen die onder een schaamlap van ‘vrije meningsuiting’ de wereld in worden gestuurd. 

Maar vandaag is iedereen verrast en vol ongeloof.