De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Beweging.net logo recent
Opinie - Jozef Mampuys

Who’s afraid of the PVDA? Over de verruimingsstrategie van beweging.net

In het laatste nummer van Visie wordt de vernieuwde politieke strategie van beweging.net voorgesteld. De samenwerking met CD&V wordt serieus versterkt, en naar de partijen Vooruit en Groen wordt de hand gereikt. Een uitbreiding naar PVDA komt daar echter niet bij kijken. Jozef Mampuys, 40 jaar militant en vrijgestelde in de christelijke arbeidersbeweging, schrijft in dit opiniestuk zijn bedenkingen neer.

dinsdag 14 december 2021 18:17
Spread the love

Minder of meer met de CD&V?

In het laatste nummer van Visie stelt de leiding van beweging.net zijn vernieuwde politieke strategie voor aan zijn leden. “Kort samengevat: de samenwerking met CD&V wordt intens versterkt en de hand wordt uitgereikt naar partijen Vooruit en Groen.” Voor De Morgen werd dit: ‘Beweging.net zet exclusieve samenwerking met CD&V stop’.

Hoe nieuw die strategie is, daarover kan men van mening verschillen. De exclusieve samenwerking met CD&V werd al in vraag gesteld op het Congres Welzijn in Solidariteit in 1979 en ten laatste in de jaren 90 onder het voorzitterschap van Theo Rombouts en zijn opvolger Jan Renders ook in de praktijk gebracht.

Als je de teksten leest die nu werden goedgekeurd dan valt niet zozeer het stopzetten van die exclusieve samenwerking met de CD&V op, maar veeleer het feit dat beweging.net uitdrukkelijk kiest voor een versterking van de huidige samenwerking met CD&V. Dat lijkt mij pas nieuw(s).

In het recente verleden werd op meerdere vakbondscongressen de band van de christelijke arbeidersbeweging met CD&V serieus in vraag gesteld. Dat de leiding van beweging.net dan zo uitdrukkelijk kiest voor een versterking van de samenwerking met CD&V is dan ook moeilijk te begrijpen.

Wat is de bedoeling van het versterken van die ‘historische’ band? De redding van de CD&V? Het versterken van de ‘greep’ van beweging.net op het politieke beleid? Toch niet via de huidige CD&V? Een partij waarvan de voorzitter vindt dat er aan de onderkant van onze samenleving veel profiteurs zijn? Of waar een migratieadvocaat en voorzitster van een lokale CD&V-afdeling stelt dat de naastenliefde bij CD&V volledig weg is en niet kan verstaan dat Sammy Mahdi ’s nachts nog een oog kan dicht doen?

“Het is een logische stap om óók met Vooruit en Groen samen te werken”

Onder die titel stond in Visie het interview met de leiding van beweging.net. Een goede zaak dat dit zo beklemtoond wordt. Dat is ook logisch. Maar waar is de PVDA gebleven?

Peter Wouters, voorzitter van beweging.net, noemt in Visie de keuze voor samenwerking met Vooruit en Groen “een logisch gevolg van onze koerswijziging. De thema’s waarop we willen wegen – pensioenen, fiscaliteit, sociaal wonen, klimaatgedrag, betaalbare energie – vragen een gezamenlijke aanpak. Het dossier rond de internationale aanpak rond de coronavaccins en het loslaten van patenten toont aan dat het loont om over partijgrenzen en organisaties heen samen te werken”.

Laat dat nu juist de thema’s zijn waarom ik mij in de PVDA engageerde. Er zijn overigens ook nog heel wat andere thema’s waarin beweging.net in de PVDA een sterke bondgenoot zou vinden, zoals de verdediging van de openbare dienstverlening, tegen privatisering en commercialisering, o.a. in de zorg.

En in het stemhokje zijn we met steeds meer die er van overtuigd zijn dat de PVDA de belangen van de werkende mensen – inclusief de christelijke arbeidersbeweging – verdedigt. Sinds de verkiezingen van mei 2019 heeft PVDA evenveel verkozenen in het federale parlement als CD&V en Open VLD en meer dan Groen en Vooruit. In alle parlementen samen, federaal en regionaal, telt de partij 43 afgevaardigden en op lokaal vlak 169 mandatarissen. En daar zijn ook heel wat arbeid(st)ers bij.

Maar niet enkel in parlementen maar ook door haar manier van aan politiek doen, door steeds de verbinding te maken met het middenveld, met de acties op het terrein, weegt de PVDA op het beleid.

Waar is de PVDA gebleven in de nieuwe politieke strategie van beweging.net?

Voor mij betekent een ‘verruiming’ van de politieke strategie voor beweging.net als vanzelfsprekend ook een verruiming naar PVDA naast Groen en Vooruit.

Ik vind dat er heel wat argumenten zijn waarom het overleg met de PVDA wel zou moeten kunnen. Die argumenten zijn te vinden op talrijke terreinen waar die partij zowel in standpunten als in de praktijk heeft getoond dat zij aan de kant van de zwakkeren in onze samenleving staat. Overigens heel dikwijls samen met mensen en organisaties uit de christelijke arbeidersbeweging.

Denken we maar aan de beweging rond het kiwimodel en de steun van KWB en CM. Of de lof van CM-voorzitter Luc Van Gorp voor de rol van Geneeskunde voor het Volk in de gezondheidszorg. Of de steun voor het pleidooi van Femma voor een ernstige arbeidsduurvermindering met behoud van loon. Of Okra dat maar wat blij was om in hun verzet tegen de talrijke pensioenhervormingen te kunnen rekenen op de stevig onderbouwde pensioenstudies van de PVDA.

Hetzelfde kunnen we zeggen van de niet aflatende campagnes van de PVDA voor een vermogensbelasting, helemaal in de lijn van het ACV. En zo belanden we bij misschien wel het belangrijkste actieterrein van die partij: de sociaaleconomische uitdagingen. Er is geen sociaal conflict of de PVDA verleent haar daadwerkelijke steun aan de betrokkenen, geen piket waar die partij niet aanwezig is, en sinds enkele jaren, geen parlementair debat waar de ze de standpunten van de werknemers en hun organisaties niet krachtdadig verdedigt. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.

Overigens geeft beweging.net toe dat op inhoudelijk vlak en in het partijprogramma van de PVDA heel wat punten staan waarin zij zich kunnen herkennen en dat er in punctuele dossiers zeker kan worden samengewerkt.

Een mooi voorbeeld las ik in het laatste nummer van Visie (2 december 2021) op de pagina’s van de regio Vlaams-Brabant en Brussel. Onder de titel ‘Solidariteit spoelt niet weg. Vrijwilligers uit onze regio helpen in Wallonië’ een interview met twee van die vrijwilligers: Jan Dereymaeker en Maria Vindevoghel. Twee oudgediende militanten en beroepskrachten van het ACV, maar ook leden van de PVDA.

Maria zetelt sinds de laatste verkiezingen als volksvertegenwoordigster in het federale parlement. En waarom wordt dat niet vermeld? Who’s afraid of the PVDA?

 

Jozef Mampuys was 40 jaar militant en vrijgestelde in de christelijke arbeidersbeweging.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!