De Twaalfde editie van het Wereld Sociaal Forum (WSF) in Tunis nam een wervelende start met in de voormiddag een vrouwenassemblée en in de namiddag een kleurrijke betoging met vele duizenden deelnemers.
Dat het WSF in Tunis plaatsvindt is niet toevallig. Het moet de erkenning zijn van twee jaar strijd van de Arabische bevolking tegen de dictatuur en de sociale uitsluiting die in Tunesië begon en daar tot de val van het regime van Ben Ali leidde. De aanwezigheid van tienduizenden militanten van sociale bewegingen uit de hele wereld moet de uitdrukking zijn van solidariteit met het Tunesische volk.
In die revolutie speelde de vrouwenbeweging een grote rol. Het vrouwenforum was een zeer militant gebeuren met een hele reeks spreeksters uit alle hoeken van de wereld. Een spreekster uit Tunesië hamerde er op dat de strijd voor gelijkheid en democratie nog lang niet gedaan is en dat de solidariteit onder sociale bewegingen wereldwijd noodzakelijk is. Een Senegalese activiste wees op de nog altijd grote discriminatie waarvan vrouwen slachtoffer zijn in haar land en vele andere Afrikaanse landen. Er is ook het probleem van geweld tegen vrouwen.
Vrouwen dragen bij tot de economische welvaart en nemen ook het leeuwendeel van zorgende taken in. Ze moeten daarom op een gelijkwaardige manier politiek kunnen participeren. Gelijke rechten krijgen we niet, aldus de spreekster, we moeten die afdwingen. Een Poolse spreekster wees op de omwentelingen in Oost-Europa in 1990 waar men een politiek autoritair systeem omverwierp om daarna een kapitalistisch systeem opgedrongen te krijgen. Vrouwen zijn daar extra slachtoffer van: geen toegang tot de arbeidsmarkt, de sociale zekerheid, enz. Wij accepteren dergelijke kapitalistische hervormingen niet, aldus de Poolse feministe. Een Braziliaanse spreekster van plattelandsvrouwen wees op het belang van voedselsoevereiniteit en de rol van vrouwen daarin.
In de late namiddag zetten tienduizenden mensen zich in beweging voor een lange betoging door de straten van Tunis. Vertrekplaats was de symbolische place de 14 Janvier 2011 (de dag van de val van Ben Ali), langs de Avenue Mohammed V, de Place Pasteur om te eindigen in het sportcomplex El Menzah met toespraken en muziek. Het was een feestelijke betoging, met slogans in alle talen rond de meest uiteenlopende thema’s. Opvallend was wel de alom aanwezige Palestijnse vlag en de vele solidariteitsbetuigingen voor het Palestijnse volk. Onder de betogers ook Belgische delegaties van de beide grote vakbonden, CNCD-11.11.11, intal, Victoria Deluxe, Vrede vzw e.a.
