Wervel nam daarom het initiatief om het landbouwcomité van het Europees Parlement te herinneren aan zijn resolutie van februari 2011 waarin het zelf het probleem aankaartte.
Op 20 maart trok Wervel met een delegatie van boerenorganisaties uit diverse EU-landen naar het Europees Parlement voor een kort onderhoud met de Italiaanse voorzitter van het landbouwcomité, Paolo de Castro (Partito Democratico – S&D).
Daarbij kregen alle leden van het landbouwcomité niet alleen een brief overhandigd, maar ook een kempzakje gevuld met lokaal geteelde erwten, versierd met een peul van de gleditsia-boom, waarmee tegelijk symbolisch drie Europese eiwitbronnen tastbaar werden gemaakt.
In de brief verwijzen Wervel en de andere ondertekenaars naar de resolutie van 4 februari 2011 van het Europees Parlement: ‘Het proteïnetekort in de EU: welke oplossing voor een al lang bestaand probleem?’. In deze resolutie klaagt het Europees Parlement zelf de jaarlijkse achteruitgang van het Europese eiwitgewassenbestand aan en zet ze de voordelen van een reïntegratie van deze gewassen in de kijker.
De brief van Wervel herinnert de Europese parlementsleden aan de economische, landbouwkundige en ecologische voordelen van een eigen Europese eiwitproductie en vraagt hen met aandrang om hun positie hieromtrent te handhaven en de GLB-voorstellen van de Europese Commissie in die zin te amenderen.
Luc Vankrunkelsven: “Wervel zet het Europees eiwitdeficit al meer dan twintig jaar op de agenda. Met dit GLB-voorstel miste de Europese Commissie de kans om de waarde van lokale eiwitgewassen te erkennen en zo het probleem van de eiwitafhankelijkheid van Europa aan te pakken.”
“Vandaag wordt 70 procent van alle plantaardige eiwit die in Europa wordt geconsumeerd, ingevoerd, vooral onder de vorm van soja bestemd voor de Europese veestapel. Dit heeft een enorm negatieve impact op de Latijns-Amerikaanse rurale samenleving en het milieu. Door lokale eiwitteelt zullen Europese boeren bovendien minder kwetsbaar zijn voor de extreme prijsvolatiliteit die heerst op de wereldmarkt.”
Leguminosen (eiwitgewassen) fixeren luchtstikstof wat de uitgaven voor kunstmeststoffen doet dalen en de uitstoot van broeikasgassen verlaagt. Opname van leguminosen in de gewasrotatie levert heel wat agronomische en ecologische voordelen, zoals een verbeterde bodemstructuur en bodemvruchtbaarheid en een verhoogde agrobiodiversiteit.
“Wij hopen met deze brief het Europese Parlement aan te zetten tot daadkracht”, besluit Vankrunkelsven. “Europa heeft grootse plannen om zijn productie- en consumptiesystemen duurzamer te maken. Wij geloven dat de teelt van eiwitgewassen in Europa hiertoe een significante bijdrage kan leveren.”
Jeroen Watté
Jeroen Watté is medewerker communicatie en agro-ecologie bij Wervel, Werkgroep voor Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw vzw
