“In België gaat het voor Carrefour slechts om één ding en dat is winstmaximalisatie”, zegt Kristel Van Damme van de bediendevakbond LBC-Carrefour.

“Carrefour komt op de distributiemarkt net na de nummer één, het Amerikaanse Wal Mart. De directie dacht dat ze beter zou doen dan de familie Vaxelair die vroeger GB in handen had. Ze dacht dat te kunnen doen zonder investeringen. En ze dacht dat het Franse model van hypermarkten zonder aanpassingen ook in België zou werken. Maar in elke land hebben de consumenten een ander verwachtingspatroon.”

Wanbeheer bij Carrefour

“De Franse speler Carrefour nam in 2000 de Belgische GB-winkels over die toen op de rand van het faillisement stonden. Maar na tien jaar is de financiële situatie nog altijd even kritiek”, zegt Karine De Smet van LBC-Carrefour. “Vorig jaar was ongeveer 60 procent van de hypermarkten en waren 25 supermarkten structureel verlieslatend.”

“De winkels gingen vooral sterk achteruit door wanbeheer”, zegt Nicole Verhasselt van LBC-Carrefour. “Op tien jaar tijd passeerden in de vestiging van Strombeek 11 tot 12 winkeldirecteurs, dat werkt elke vooruitgang tegen. Midden in een economische crisis zitten de stocks van vele winkels overvol.”

Personeel is de dupe

“Toch moeten de aandeelhouders niet boeten voor dit wanbeleid. Het personeel is de dupe”, zegt De Smet. “De directie wil bijvoorbeeld de loonbarema’s aanpassen aan het paritair comité (PC) 202.” In een paritair comité worden door werkgevers en werknemers onderhandeld over de lonen.

“Momenteel behoort Carrefour tot PC 312, waar de lonen hoger liggen dan in het PC 202. Op jaarbasis betekent die aanpassing heel wat loosverlies voor de werknemers. De directie wil eveneens besparen door 17 winkels te sluiten indien ze er geen overnemer voor vindt. Eric Mestdagh, die de Championwinkels in handen heeft, is geïnteresseerd in de overname van zestien Carrefour-supermarkten en drie hypermarkten.”

Afwachten

“Toch blijft het afwachten. Er zijn daarover geen concrete afspraken. We zitten namelijk nog steeds in de onderhandelingsfase”, zegt De Smet. “Maar de werknemers willen zekerheid, ze willen niet wachten tot de deadline van 30 juni. Als de overname door Mestdagh niet doorgaat, verliezen 4.670 werknemers hun job.”

“Er moet 33 miljoen euro bespaard worden en dat terwijl de directeur van Carrefour maandelijks 10.700 euro verdient. Dit laten we niet zomaar gebeuren. Daarom organiseerden we op vrijdag 30 april een nationale stakingsdag die goed is verlopen.”

Degelijk commercieel plan

“De directie vroeg waarom we staken tijdens de onderhandelingen”, zegt Van Damme. “Er is inderdaad al gesproken over brugpensioen vanaf 52 jaar, maar we mogen niet vergeten dat we momenteel midden in de verkiezingsstrijd zitten. De directie sprak daarnaast over de besparingen van 33 miljoen euro. Maar wij willen andere punten op de onderhandelingsagenda.”

“We willen een degelijk commercieel plan zodat we zekerheid hebben over de werkgelegenheid. We willen een goed sociaal plan voor de winkels die sluiten. En we willen ook dat mensen de kans krijgen om bij Carrefour te blijven werken. Maar we willen vooral niet inleveren op de lonen, omdat die in de distributiesector al laag zijn.”

Globalisering vertelt overal hetzelfde verhaal

“Ik wil jullie een raad geven”, zegt Hugo Cahal van de Guatemalteekse vakbond CGTG (Central General de Trabajadores de Guatemala). Hij was een van de aanwezigen op de campagneavond.
“Blijf strijden voor de arbeidsrechten, want als je de werkgever vrij spel geeft, is het hek van de dam. Het wordt dan een race to the bottom. Bij ons in Guatemala is het verhaal van de supermarktketens vergelijkbaar met het verhaal van Carrefour. Behalve dat we geen vakbonden hebben om de werknemers van de supermarkten te beschermen.”

Overnames tegen opgebouwde voordelen

“Vroeger was een bepaalde supermarktketen in handen van Guatelmalteekse eigenaars”, zegt Cahal. “Op een enkele uitzondering na, waren dat over het algemeen goede bazen. De werknemers kregen hun aandeel in de winst en hadden een goede pensioenregeling. Maar door de globalisering is de keten doorverkocht aan Nederlanders tot ook zij de keten doorverkochten aan Noord-Amerikanen. Door al die overnames zijn de opgebouwde voordelen van de werknemers ongedaan gemaakt.”

Vakbonden zijn nodig in de strijd om arbeidsrechten

Marc Leemans is nationaal secretaris van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV). Hij wijst op het belang van de vakbond voor de arbeidsrechten.

“In 2011 bestaat het ACV 125 jaar. In die tijd hebben we al veel kunnen opbouwen. Aangezien in vele landen vakbonden verboden zijn, of nog niet zo lang bestaan, is de loonbescherming en de sociale zekerheid daar echt ondermaats.”

“Daarom werken mensen in Guatemala bijvoorbeeld in slechte arbeidsomstandigheden. Bij ons dekt de sociale zekerheid iedereen die werkt. En als je niet werkt, heb je nog altijd recht op een werkloosheidsuitkering of een vervangingsinkomen. Die rechten werden maar afgedwongen na een lange sociale strijd.”