Als het van de fietsers afhangt, krijgt de stad Antwerpen een sobere 5,4 op 10 voor haar fietsbeleid. Misschien meer dan genoeg voor de gemiddelde student, maar niet goed genoeg voor een grootstad als Antwerpen. Toch zijn er enkele lichtpuntjes te bespeuren in het Antwerpse fietsbeleid.
Het was Antwerps schepen van Mobiliteit Koen Kennis (N-VA) die op 5 maart het nieuwe fietsrapport van de Antwerpse Fietsersbond in ontvangst nam. De Fietsersbond ondervroeg 750 Antwerpse fietsers over hun fietservaringen in de stad. Het resultaat?
Een bedroevende 5,4 op 10 en de boodschap dat er nog werk aan de winkel is. Al gaat het erop vooruit. Twee jaar geleden kreeg de stad nog een onthutsende 4,5 van de Fietsersbond. In 2012 mocht Antwerpen zich nog op de borst kloppen met een eerste prijs voor Beste Fietsstad in Vlaanderen, maar van een goed rapport kunnen we nog lang niet spreken.
Infrastructuur
De afgelopen jaren investeerde de stad massaal in de aanleg van 100 kilometer nieuwe geasfalteerde fietspaden. Daarbij kwamen nog eens honderden nieuwe fietsenstallingen. Allemaal goed en wel, maar met het toenemend aantal bakfietsen werd weinig rekening gehouden.
Tal van objecten zoals glasbakken, slecht liggende kasseien of fout geparkeerde wagens verstoren het fietsverkeer. Vooral in de binnenstad ontbreekt het aan enkele goede fietspaden. Fietsers moeten er slalommen tussen de wagens om zich te kunnen verplaatsen.
De Nationalestraat, toch geen onbelangrijke straat, wordt opnieuw aangelegd en ziet er vooralsnog prachtig uit. Toch werd er één belangrijke zaak vergeten: een fietspad. De Turnhoutsebaan heeft dan weer wel een fietspad, maar dat houdt na enkele honderden meters onbegrijpelijk op.
Veiligheid
Op vlak van verkeersveiligheid is de stad er licht op vooruit gegaan. Dat vooral dankzij de aanleg van vrij van de rijbaan liggende fietspaden. Toch daalde het aantal ongevallen waarin fietsers betrokken waren niet. Daarom pleit de Fietsersbond voor de aanleg van voetgangers-en fietsbruggen op de gevaarlijkste plekjes.
In een stad waar bijna iedereen wel ergens op tijd moet geraken zijn koning auto en de fietser geen goede vrienden. Het is dus belangrijk dat die twee zo goed mogelijk gescheiden blijven en dat er voor de zwakke weggebruiker een soort van parallel circuit komt.
De Rooseveltplaats is een voorbeeld van hoe het niet moet. Trams, bussen, auto’s, voetgangers en fietsers komen er samen en creëren een ongelofelijk gevaarlijke situatie. Maar de eerder aangehaalde Turnhoutsebaan doet het niet veel beter.
Positief
Antwerpen kent gelukkig ook positieve fietspunten. Vorige zomer werd het fietspad rond de ring vernieuwd wat op zeer goede feedback van de fietsers kon rekenen. Op de Mechelsesteenweg werd een buffer met geparkeerde wagens gecreëerd die de fietsers van de autobaan scheidt. Ook de fietspaden langs de Leien en op de Noorderlaan kunnen op heel wat positieve commentaar van de fietsers rekenen.
© 2013 – C.H.I.P.S. StampMedia – Jef Cauwenberghs
