De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Wereldoorlog II. Weegt het verhaal van de overwinnaars door?

vrijdag 16 juli 2021 13:28
Spread the love

In een blog mag een schrijver het gelukkig al eens over iets anders en leukers hebben dan de dreigingen van de dag. Voor de studie die ik onderneem van WO II ben ik in stadsbibliotheek Leuven, Tweebronnen. Het valt op dat er op de anderhalve plank documentaires over WO II bijna enkel over het Duitse Rijk en Rusland materiaal is. De docu “The Day Churchill stopped Hitler” waar ik voor kwam, is spoorloos vermist…

Mag ik hier de extrapolatie aan vastknopen, dat veel mensen vooral in “kwade sterkte” zijn geïnteresseerd? Je zou het ook kunnen denken als je de laatste jaren overschouwt, waarin extreem rechts schabouwelijk veel attentie kreeg in Vlaamse media. Heel wat observatoren waaronder Gaea Schoeters en ikzelf hebben daar kritiek over geuit. Is het de Evolutie, die ons op de hoede laat zijn voor groot potentieel gevaar? Is het sensatiezucht? Opvallend is overigens de vaststelling dat het in het domein van de fictie bijna omgekeerd is. Er zijn naast de prenten die Hitler belichten (Der Untergang, The Bunker, Valkyrie…) verscheidene films over Churchill (zoals Darkest Hour, The Gathering Storm), over de strijd van de Britten om het moreel hoog te houden (Their Finest), over de veldslagen gezien vanuit het standpunt van de geallieerden (Battle of the Ardennes, Anzio, D-Day, The Battle of Britain, Patton, Dunkirk (minstens twee versies, ook zo recent als 2017), Fury…).

 

 

Vanuit het standpunt van het Duitse leger ken ik maar één film: “The Final Sacrifice. The greatest untold story of WWII. For country, for duty, for honour” (2018). De laatste tijd valt in elk geval de komst van films op die de Russische versie van de feiten bieden. Zoals het spectaculaire, aangrijpende “Stalingrad/Duell. Ennemy at the gates”, Leningrad en “Tankers”.

 

 

Een les lijkt mij alleszins te liggen in de degelijke manier waarop alles in acht genomen, de verliezende natie Duitsland en bevolking zichzelf door confrontatie met de historische feiten heeft de geest genezen. Bij ons in Vlaanderen is onlangs helaas een nieuwe uitgave moeten verschijnen van het standaardwerk van socioloog Luc Huyse: “Onverwerkt verleden”. Hoewel er een inhaalbeweging aan de gang lijkt, met veel gevolgde reeksen op tv en in monografie, “Kinderen van het verzet”, “Kinderen van de collaboratie” en meer, zoals de docu-roman van Kristien Hemmerechts, Het verdriet van Vlaanderen en intussen De beul is dood (update aug. 23).

 

Cover The Final Sacrifice

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!