Kwik is volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een van de tien meest zorgwekkende chemicaliën voor de menselijke gezondheid. Blootstelling kan onder meer leiden tot schade aan het zenuwstelsel en gedragsstoornissen. Bovendien breekt kwik moeilijk af als het in het milieu terechtkomt en komt het via vis in de menselijke voeding terecht.

Delegaties uit 120 landen waren de voorbije weken samen in het hoofdkwartier van van het VN-milieuagentschap UNEP om er te praten over de industriële uitstoot van kwik en het van de stof in kleinschalige mijnbouw. Kwik komt ook vrij bij de verbranding van zo goed als alle fossiele brandstoffen, waaronder steenkool, gas en olie.
Kleinschalige mijnbouw
Vooral de grotendeels ongereguleerde kleinschalige en artisanale mijnbouw is een zorgenkind. De sector is op zichzelf al goed voor een geschat gebruik van 1300 ton in 2011. Kwik vormt er een ernstige bedreiging voor de gezondheid van de arbeiders en omwonenden. Bovendien komt het nagenoeg volledig in het milieu terecht.

De artisanale en kleinschalige mijnbouw wordt beoefend in ongeveer zeventig landen, waarvan bijna de helft in Afrika. De hoge goudprijs stuwt het gebruik verder de hoogte in.

Weinig vorderingen

Ngo’s zijn blij dat voorstellen van de baan zijn over vrijwillige inspanningen van de landen om het gebruik van loodhoudende producten terug te dringen. Er is nu sprake van een verbod op loodhoudende producten waar alternatieven voor bestaan. Andere loodhoudende producten zouden op middellange termijn uitgefaseerd worden.

Maar de gesprekken over kwikvervuiling door energiecentrales en de grootindustrie vorderen bijzonder moeizaam. Ook over een dumpverbod van loodhoudend afval in ontwikkelingslanden is nog geen overeenstemming.

De gesprekken in Nairobi waren de derde ronde in een serie van zes geplande gesprekken. Eind februari 2012 is een nieuwe gespreksronde gepland. Het uiteindelijke verdrag zou rond moeten zijn in 2013.