(ExtraSport) De Braziliaanse voetballer Kanu (RSC Anderlecht) spendeert elke maand een deel van zijn loon aan de bouw van een huis voor zijn familie in Brazilië. Daarnaast koopt hij elk jaar driehonderd basispakketten voedsel en kledingstukken. Die deelt hij uit aan minderbedeelden in zijn geboorteland.
Rubenilson dos Santos da Rocha staat vandaag beter bekend onder de naam ‘Kanu’. Deze naam kreeg hij in navolging van Nwankwo Kanu, de bekende Nigeriaanse ex-speler van o.a. Arsenal FC.
Een jeugdtrainer gaf hem deze roepnaam, omdat deze vond dat hij wel wat weg had van de Nigeriaan. Wat deze jeugdtrainer echter niet kon voorspellen, is dat de beide Kanu’s zich vandaag inzetten voor het goede doel. Met ‘With your help, I will live…’ vestigt de Kanu Heart Foundation al sinds 2000 zijn aandacht op kansarme Afrikaanse kinderen met een hartafwijking. Daarnaast is Kanu ook nog eens ambassadeur voor Unicef.
Naar school gaan = sporten
Maar Nwankwo Kanu is heus niet de enige Afrikaan die zich bekommert om het leed van anderen. Ook de Ivoriaan Arouna Koné (ex-SK Lierse) en de Zambiaan Kalusha Bwalya doen heel wat inspanningen voor het goede doel.
Koné heeft zich bezig gehouden met het oprichten van een sportacademie voor kansarme jongeren, terwijl Bwalya met zijn Kalusha Foundation strijdt tegen de gevaren van HIV/Aids, drugs- en alcoholgebruik, ongewenste zwangerschappen en het trouwen op jonge leeftijd. Voor wie de Zambiaan een nobele onbekende is, Kalusha maakte vooral tijdens de jaren 80? en 90? furore bij Cercle Brugge en PSV Eindhoven.
Wie wel nog bekend in de oren zal klinken, is George Weah. De voormalige Liberiaanse spits, vooral bekend van zijn periode bij AC Milan, groeide op in de krottenwijken van Monrovia. De man is naast Unicefambassadeur, de oprichter van een Liberiaanse voetbalploeg voor jongeren. Een opmerkelijke verplichting: de jongeren kunnen zich enkel aansluiten bij de club indien ze ook naar school gaan.
Peulschil
Iets dichter bij huis zijn er naast Kanu nog voetballers die hun roots niet vergeten zijn. Réginal Goreux, speler van Standard Luik, heeft naar aanleiding van de aardbeving in Haïti (zijn geboorteland) zijn plannen ontvouwd om een school op te richten met vele sportfaciliteiten.
En net over de landsgrens houdt de Surinaamse Nederlander Edgar Davids zich vooral bezig met straatvoetballers en begeleidt hij een jongerenteam dat in scholen het belang van een diploma benadrukt.
Mooie, humanitaire initiatieven verdienen zeker hun aandacht in de media. Meestal zijn het de grootschalige acties die de mediastroom overleven, zoals de tsunami. Maar ook andere, soms kleinschaligere acties, verdienen zeker en vast een vermelding.
Projecten als het jongerenteam van George Weah en de begeleiding van Edgar Davids, zijn even belangrijk, zoniet soms belangrijker. Laat het alvast een warme oproep zijn naar iedere voetballer of sporter, dat het geen schande is om zelfs maar een peulschil van hun loon af te staan voor het goede doel. Zeker voor diegenen, waar hun roots in de slums of favela’s ligt.
© 2010 – ExtraSport – Matthias De Vlieger
