Exequel Masucal keerde in maart terug naar de Filipijnen. Aanvankelijk zouden alleen zijn vrouw en kinderen teruggaan. Vanwege de jonge leeftijd van zijn kinderen en het gevaar van de reis, met name bij de grensovergang, besloot hij uiteindelijk mee te gaan.

Masucal begon vijftien jaar geleden als computertechnicus bij een Libische werkgever. In 2005 begon hij een eigen zaak in kantoorartikelen. Met zijn gezin leidde hij een comfortabel leven in Tripoli. Maar van het ene op het andere moment veranderde dat. Masucal is zijn huis, zijn bedrijf en zijn persoonlijke bezittingen kwijt. Ook kan hij niet meer bij zijn spaarrekening.

“We hebben alles achtergelaten. Bijna alle Filipijnen die uit Libië zijn vertrokken, moesten alles achterlaten. Ze hebben alleen hun kleren nog. Als je een grote tas bij je had, moest je die inleveren bij de grens”, zegt Masucal. Mobiele telefoons en laptops werden soms in beslag genomen “uit veiligheidsoverwegingen.”

Depressief

Het gezin deed mee aan een vrijwillig repatriëringprogramma en vertrok met een door de overheid gecharterde veerboot vanuit Oost-Libië naar het Griekse eiland Kreta. Vanaf Kreta ging een speciale vlucht van Philippine Airlines (PAL) naar de Filipijnen.

Sinds de aankomst op 10 maart verblijft het gezin bij de ouders van Masucal in Rizal, twintig kilometer ten oosten van de hoofdstad Manilla.

“Ik heb andere migranten die zijn teruggekomen gesproken en zij zijn echt depressief. Ze hebben nog geen werk en konden bijna geen geld meenemen. Sommigen overwegen weer terug te gaan, dan hebben ze in ieder geval weer inkomsten”, zegt Masucal.

“In het Medisch Centrum in Tripoli zijn bijna alleen nog Filipijnse verpleegkundigen”, zegt Mascual. “De Europeanen en verpleegkundigen met andere nationaliteiten zijn allemaal vertrokken tijdens de eerste week van de crisis.”

Volgens de Filipijnse autoriteiten zijn nog ongeveer 1600 van de meer dan 2000 Filipijnse verpleegkundigen in Libië. De helft daarvan zit in Tripoli.

Salarisverhoging

Veel migranten van de Filipijnen is een salarisverhoging beloofd als ze bleven, zegt het Filipijnse ministerie van Buitenlandse Zaken. Anderen kregen te horen dat ze hun gratificatie kwijt zouden raken, als ze zich niet aan het contract hielden.

Mensenrechtenorganisatie Amnesty International maakt zich zorgen over de veiligheid van de duizenden migranten die in Libië zijn gebleven. “Het besluit om te blijven vanwege de hogere salarissen, laat zien hoe wanhopig sommige Filipijnen groenere weiden in het buitenland zoeken, ondanks de risico’s”, zegt Aurora Parong, directeur van Amnesty op de Filipijnen.