Monica De Koninck, huidig SP-minister van werk heeft een aantal uitkeringen van werklozen drastisch verlaagd. In een artikel op dewereldmorgen.be van dinsdag 24 april 2012 had ik onder de titel  “besmettingsgevaar” al mijn bemerkingen gegeven en haar die ook rechtstreeks doorgestuurd. De minister heeft natuurlijk wat anders te doen dan te antwoorden op reacties van mensen die stilaan het rood van de socialisten van onder hun nagels voelen kruipen.

Het neosocialisme komt eraan

Ik kom daarom nog even terug op het boek “niemandsland” van Marcel Van Dam die enkele neoliberale stellingen ontkracht. Eén daarvan is dat de verzorgingsstaat onbetaalbaar is geworden en dat deze onze concurrentiepositie aantast. Aan de hand van enkele statistieken toont hij aan dat hoge uitgaven voor sociale bescherming de internationale concurrentiepositie eerder bevorderen.

Tevens wordt er verwezen naar de Amerikaanse econoom Peter H. Lindert die in zijn studie ‘,Growing Public, aantoont dat de uitgaven aan sociale bescherming en de verstreking van het sociale kapitaal niet ten koste gaan van de economische groei maar die zelfs stimuleren. Omdat u het boek nog zou lezen wil ik het hierbij houden.

Alleen nog even dit:

Wanneer Van Dam het heeft over de overgangstijdperken stel hij het volgende vast ‘Toch, zegt hij, bleef in de moderne geschiedenis van vòòr 1980, ondanks alle veranderingen en schokken, één trend ongewijzigd: een ontwikkeling naar meer humanisering en mee beschaving’.

M.a.w. de maatschappij streefde naar een sociaaldemocratisch model. Rond 1980 deed dan het neoliberalisme zijn intrede. Daar  waar voorheen de hippies, de flowerpower beweging, kortom de 68’ers nog gingen voor wereldverbetering gaan met het neoliberalisme  de meelopers nog uitsluitend voor wereldplundering. En de socialisten? Die liepen vrolijk mee.

Wat vandaag gebeurd is nog een stap verder, het is een stap erover als je ’t mij vraagt. Het zijn in deze regering de socialisten die zo verstijfd van de angst niet alleen meehuilen met de neoliberalen maar tevens hun verstarde standpunten zelfs verder helpen uitvoeren. Ok, John Crombez probeert goed werk te leveren in de fraudebestrijding maar dat levert de onderlaag uiteraard geen cent op vandaag en het trickle down effect is elders ook al voldoende besproken, it stinks!. Er zal geen cent van in de minstbedeelden hun zakken komen.

Het afbreken van een welvaartstaat zou door de socialisten met hand en tand moeten worden tegengehouden, dit zou hun corebusiness moeten zijn maar kijk, zover zijn ze gekomen.

Ik citeer nog maar eens M. Van Dam ‘De essentie van de democratie is dat het eindpunt van een politiek debat gemarkeerd wordt door een meerderheidsbesluit. Maar voor het zover is behoort de discussie te worden gevoerd op basis van een eigen visie van de politicus. De essentie van het populisme is dat die eigen visie vervangen wordt door de visie van de veronderstelde meerderheid. Met als logisch gevolg dat ook als de meerderheid ongelijk heeft dat ongelijk wordt bevestigd door de politiek.

Is dit de weg naar beschaving die deze socialisten voor ogen hebben?

Vandaag ben ik erachter gekomen dat na 30 jaar neoliberalisme de tijd rijp is voor een nieuw soort verraad aan de bevolking, dat van de socialisten, zeg maar het neosocialisme. Hun eerste stappen om dit te implementeren zijn reeds vervuld, er is crisis en de shock bij dezen die hen het meeste nodig hadden komt hard genoeg aan.

Het is vandaag 11 dagen geleden dat de socialistische gelederen van PS en SP.A met het zingen van de Internationale gesloten werden, krachtig en met de vuist in de lucht :

Hou even stil bij de vierde strofe:

De staat verdrukt, de wet is logen,
de rijkaard leeft zelfzuchtig voort.
Tot het merg wordt d’ arme uitgezogen
en zijn recht is een ijdel woord.

Tijd dus voor Monica en haar bewindsploeg om zich de vraag te stellen hoe het zover is kunnen komen en of ze niet beter gewoon kleur bekennen? Het neosocialisme is een feit, het wordt gedragen door de PS en de SP.A en laat het mij duidelijk stellen, het staat mijlenver af van het socialisme 2.0. die meer oprechte linksen voorstellen.