Weerloze jongen in elkaar geslagen door drie volwassenen in metrostation Beekkant

Weerloze jongen in elkaar geslagen door drie volwassenen in metrostation Beekkant

woensdag 14 maart 2018 22:16
Spread the love




 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik denk dat hij ongeveer elf jaar oud is, want net als zijn kompanen is hij twee koppen kleiner dan ik. Mijn vriendin en ik zien hem, samen met zijn vriendjes, voorbijgangers lastig vallen met papieren vliegtuigjes. Het gaat enkele minuten door: vliegtuigje gooien, reactie afwachten, gniffelen. Irritant gedrag.

We staan wat verder in het metrostation Beekkant. We besluiten er, net als de meeste passanten, geen aandacht aan te geven. Plots stormen vier agenten de roltrap op. In één beweging lopen ze naar de jongens toe. Nog voor iemand beseft wat er gaande is, grijpt een agent één van de jongens bij de nek.

 

Weg van de camera’s

 
Hij sleept de jongen meteen een lokaaltje in dat het metropersoneel – zo vermoed ik – gebruikt als opslagruimte. Twee andere agenten gaan mee naar binnen. De deur gaat dicht. De vierde agent houdt buiten de wacht. We vragen aan die laatste wat er daarbinnen gebeurt. “Zijn uw zaken niet” zegt hij, met een zwaar Limburgs accent.

Enkele minuten later gaat de deur weer open. De jongen mankt naar buiten. Hij kan nauwelijks nog steunen op zijn rechterbeen. De tranen stromen over zijn knalrode, opgezwollen gezicht. We spreken hem aan, maar hij loopt ons voorbij. Zijn vriendjes volgen hem.

 

Kleine jongens worden groot

 

We zijn geshockeerd. Het is duidelijk dat de jongen in kwestie zonet afgeranseld is door drie volwassen mannen in blauwe uniformen. Drie volwassen mannen die de overheid vertegenwoordigen hebben beslist om een weerloos jongetje van 11 een pak slaag te geven.

Het incident speelde zich af in oktober 2012. Vandaag, op de internationale dag tegen politiegeweld, spookt het incident door mijn hoofd. Het 11-jarig jongetje zou er nu 17 zijn. Wat gaat er nu, al die jaren later, in hem om als hij politie ziet verschijnen, al dan niet met een Limburgs accent? Denkt hij nog aan de mannen die hem als weerloos kind in elkaar rammelden in een opbergruimte van metrostation Beekkant? Of was dat slechts één van de vele incidenten?

 

Folteren voor je verjaardag

 

Het incident waarvan ik getuige was is geen geïsoleerd geval. Als buurtwerker in de zogenaamde ‘probleemwijk’[1] Kuregem weet ik dat politiegeweld in sommige delen van de stad dagelijkse kost is. Statistieken bestaan er niet, want zulke incidenten worden nauwelijks geregistreerd. Een klein aantal gevallen komt toch voor de rechtbank, maar haalt nauwelijks de nationale pers.

Zo werd er in het Zuidstation enkele jaren geleden een dakloze in elkaar geslagen door een agent die hem als verjaardagscadeau kreeg van collega’s[2]. De feiten werden erkend door de rechter. Zinloos geweld van mannen met een donkerblauw uniform, maar wie kraait ernaar?

Of wat te zeggen van het geval van de 14-jarige Moad? Toen hij in 2013 onderweg was naar huis werd hij zonder enige reden door niet minder dan vijf politie-agenten aangevallen[3]. Zijn gezicht werd bewerkt met matrakken terwijl hij geboeid op de grond lag. Voor die feiten werd één van de vijf politie-agenten veroordeeld[4]. De anderen gingen vrijuit hoewel ze op zijn minst getuige waren en dus niets deden om hun collega in toom te houden.

 

Frustratie-estafette

 

Het mag duidelijk zijn dat er in Brussel agenten rondlopen die geen goede bedoelingen hebben. Agenten die hun frustraties botvieren op mensen die zwak staan in de maatschappij: kinderen, probleemjongeren, daklozen. En andere agenten die hun collega’s laten begaan. Verbaast het dan dat er jongeren zijn die opgroeien met diepe haat voor de maatschappij?

De rellen die vorig jaar in november plaatsvonden in Brussel veroorzaakten heel wat beroering. Naar aanleiding van een voetbalmatch en vervolgens bij de komst van een bekende ‘youtube-vlogger’ ontstonden er grote spanningen. Het waren kortstondige uitspattingen van geweld tussen Brusselse jongeren en politie. Maar heel wat alledaags geweld tussen die groepen blijft volledig onder de radar. Toch zijn ze onlosmakelijk verbonden.

Naar aanleiding van de rellen verklaarde minister Jan Jambon in het parlement: “De Brusselse rellen zijn de uitwassen van een kanker”. Hij had het over “crapuleus gedrag” van bepaalde “vandalen”. Hij had daarbij het lef niet om ook maar één woord te zeggen over de andere kant van het verhaal dat minstens evenveel aandacht verdient : het alledaagse crapuleus gedrag van het verziekte Brusselse politiewezen.

[1] De term probleemwijk is een generieke term. Een grondige analyse over de heterogeniteit van ‘probleemwijken’ en de problematiek die eraan ten grondslag ligt is te vinden in het boek ‘Paria’s van de stad’ van de Franse socioloog Loïc Wacquant. 
[2] http://www.bruzz.be/nl/nieuws/straffen-tot-drie-jaar-voor-agenten-die-daklozen-mishandelden 
[3] https://www.youtube.com/watch?v=6ck-vrvSjZ8

take down
the paywall
steun ons nu!