De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Weer ontmoet Aliziwe en haar ouers.

Weer ontmoet Aliziwe en haar ouers.

maandag 28 november 2011 16:32
Spread the love

Het is zondag 27 november. Vanmorgen wakker geworden rond 08.00 uur na weer een zalige nachtrust. Daar we in een self-catering cottage zitten maken we zelf ontbijt dat bestaat uit vers sinaasappelsap, yoghurt met vers fruit en bananenbrood met marmelade. Heerlijk om de dag mee te beginnen.

We zijn al goed gïnstalleerd in ons verblijf voor de komende week. Het heeft vannacht heel veel geregend en het blijft dan ook de ganse dag fel waaien en het is zwaar bewolkt. Volgens Robert, de Duitse eigenaar van deze wine estate abnormaal voor de tijd van het jaar. Morgen beloofd het 26°C te worden en dinsdag en woensdag zelfs 32°C.

Tanagra Farm:

Robert en Anette Rosenbach namen Tanagra over in Maart 2009. Voor hen was het een lang ingehouden droom, om te leven in Zuid Afrika op een farm en deze te kunnen delen met anderen.

Tanagra is een werkende farm met een winkel – wijnkelder waar je kan komen proeven en kopen. Daarnaast bieden zij een B&B en self-catering cottages en lodges. De meeste van hun druiven gaan naar de Mc Gregor Wine Estate voor verwerking en botteling. Echter een klein gedeelte houden ze zelf voor hun eigen kwalitatief hoogstaand huismerk. Tanagra maakt 12,5% wijnen waaronder verschillende soorten rode wijnen zoals Cabernet Sauvignon, Shiraz, Merlot, Cabernet France en Pinotage. Ze produceren ook een uitstekende White Colombar.

In december 2009 hebben de eigenaars ook een disterlarij opgezet. Ze kochten in Duitsalnd een ganse installatie en lieten deze overkomen. Deze installatie bestaat uit een gecombineerde koperen pot en een roestvrije stalen kolon die hen in staat stelt om een hoge kwaliteit van “Grappas” en “Eau De Vies” te produceren. Deze ingeving maakt hun uniek in de ganse streek. Geproefd hebben we nog niet maar dat komt zeker nog.

Afspraak om 15.00 uur

Rond 13.30 uur arriveren we bij Katleen. Daar ons internetverbinding nog steeds niet werkt kan ik daar effe snel mails lezen. We drinken nog koffie en klesten wat bij.

Rond 15.00 uur begeven we ons naar de Mcgregorschool want daar hebben we afspraak met de Aliziwe (5 jaar), ons petekindje en haar familie. De kinderen zwaaien reeds van ver als ze toekomen. Nog maar net uitgestapt vliegt Aliziwe al rond mijn nek. Voor haar ben ik haar “daddy from Belgium”. Wie wordt daar niet week van? Ook Sylvie krijgt knuffels. De ouders verwelkomen ons op zijn Afrikaans. Dat wil zeggen een hug en schoudergroet. Ze vertellen ons dat Aliziwe reeds een ganse week vroeg wanneer het nu eindelijk zondag wordt.

We rijden met z’n allen naar de Donckey Sanctuary waar de kinderen kunnen spelen en wij ongestoord kunnen praten. Het is van beide kanten een leuk weerziens. Na het nuttigen van een ijsje halen we de kadootjes boven die we hebben meegebracht voor de kinderen. Ook Lissedy (9 jaar) en Tommy (2 jaar) delen in de vreugde van de geschenkjes. De ouders zijn diep ontroerd en weten niet goed wat zeggen. Toch zijn deze eenvoudige mensen zeer dankbaar en noemen ons nu defintief hun familie.
Victor, de papa van Aliziwe, vertelt ons honderuit over zijn werk als politieman en de jammer genoeg toenemende criminaliteit in de steden. Prescilla, de mama, heeft momenteel geen werk maar heeft zich laten registreren om seizoenswerk te doen in een nabij gelegen conservenfabriek. Hopelijk kan ze zo werken tot pasen volgend jaar.

De tijd gaat veel te snel en nog gauw worden een aantal familiefoto’s getrokken. Wij beloven deze uit te printen en op te sturen naar hun. Dit hebben we vorig jaar ook gedaan. We nemen afscheid van deze joviale familie en hopen hun volgend jaar weer te zien. Aliziwe en Lissedy zien we morgen en de rest van de week nog op school.

Terug in onze cottage zijn we allebei toch wel een beetje stil van het weerzien. We zitten met een dubbel gevoel. Langs de ene kant voelen we onze de superrijke Europeanen die zo maar wat geschenkjes komen uitdelen. Anderzijds zijn we er van overtuigd dat we voor deze familie echt wel iets betekenen. We laten dit laatste gevoel maar overheersen. Voor dit gezin betekent het woord “familie” nog echt heel veel. En gelovig zoals ze zijn hebben ze afscheid van ons genomen met de woorden “God bless you”.

s’ Avonds zijn Katleen en Mary bij ons komen eten. Dit zijn altijd heerlijke tafelmomenten.

En morgen…

 vroeg uit de veren want we worden om 08.00 uur reeds op de school verwacht. Maar daarover morgen meer…

https://picasaweb.google.com/home

take down
the paywall
steun ons nu!