De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Wat de Bolsjewieken met mijn familie deden
Russische staatsspoorwegen, Nikolaas Spoorweg, Transcaucasische Spoorweg, Transsiberische Spoorweg -

Wat de Bolsjewieken met mijn familie deden

maandag 4 juli 2011 23:31
Spread the love

Sommige familieverhalen spreken tot de verbeelding. Zij vragen erom om doorverteld te worden. Dit is er zo een. Een verhaal over een ambitieuze familie, de Russische staatsspoorwegen en de proletarische wrok der Bolsjewieken.

Bij mijn grootouders lag thuis altijd een Perzisch tapijt in de woonkamer. Met motiefjes die je in ieder oud-Russisch treinstel tegenkomt.

In de jaren ’80 reisden zij in zo’n treinstel van Moskou naar Sint-Petersburg. Om de Nikolaas Spoorweg te zien. Meer dan een eeuw geleden hadden de Russische staatsspoorwegen onze voorvaderen nog rijk gemaakt. Tot de Bolsjewieken (communisten) kwamen.

In 1869 riep de Bredasche Courant (editie: 15/04/1869) zijn lezers op om te investeren in de spoorwegen van het Russisch Tsarenrijk. Enkele gegoede Bredase families, waaronder mijn voorvaderen, wilden hun kapitaal vermeerderen. Zij investeerden zowat al hun kapitaal in de Ruslands ijzeren wegen. Zo kon Nederland leningen aan de Russische spoorwegen verschaffen.

Rusland was nog tot begin twintigste eeuw hip in bepaalde kringen. Het Nederlands koningshuis en de bourgeoisie dweepten ermee. Rusland! Dat was kaviaar, hoogstaande cultuur en vooral spoorwegen. Het tsarenrijk bouwde de Nikolaas Spoorweg, de Transcaucasische Spoorweg en de Transsiberische Spoorweg.

In de loop der jaren floreerde het kapitaal van gegoede families in Zuid-Nederland. Zij konden zich een luxueuze levensstijl veroorloven. Kaviaar, champagne, loungen in chique zetels, lezen onder het licht van zilveren kroonluchters…

Toen Lenin en zijn Bolsjewieken aan de macht kwamen, moeten mijn voorvaderen toch moord en brand hebben geschreeuwd door hun chique huizen. De tsaar werd afgezet, Lenin kwam aan de macht en de aandelen waren in één keer niks meer waard. Het familiekapitaal ging in rook op.

Rusland werd de Sovjetunie. En mijn burgerlijke voorvaderen werden die dag naar een volks niveau getorpeteerd. Zij hebben nog lang geprobeerd om hun chique levensstijl te behouden. Als proleten, maar dan vermomd als rijke burgers, gingen zij door het leven. 

Zelf heb ik nooit iets gezien van dit gewezen familiekapitaal. Enkel grootmoeders Perzisch tapijt, grootvaders kennis van het cyrillisch en dit spoorwegverhaal deden ons eraan herinneren.

“En missen we iets aan dit grootkapitaal?”, vroeg mijn jongere broer zich af. “Natuurlijk niet”, antwoordden wij. We zijn blij dat we opgroeiden in een nest dat balanceerde tussen een arbeiders- en middenklassegezin.

Wij weten gelukkig hoe het is om op het einde van de maand geen rode cent meer te bezitten. Of wat het is om te moeten vragen voor een gevuld bord bij onze vrienden of familie. Wij hebben geleerd om de soberheid van het leven te waarderen.

Dank u Bolsjewieken.

take down
the paywall
steun ons nu!