Sint-Jans-Molenbeek is een gemeente die iedereen denkt te kennen. Maar jammer genoeg wordt de gemeente vaak eenzijdig bekeken en worden heel wat mooie plekjes vergeten. Foyer wil daar verandering in brengen door een beeld te schetsen van hoe Molenbeek gegroeid is tot wat het nu is en na te gaan welke mogelijkheden dit biedt voor de toekomst. Al wandelend door Molenbeek stellen Bekende Molenbeekenaars hun gemeente voor. Leuke, mooie en vooral interessante plekjes passeren er de revue.
Lieven Soete (Roeselare 1944), architect/urbanist met brugpensioen, Molenbeek-kenner, bezieler van onder meer Ransfiesta en geëngageerd fotograaf
“In Molenbeek moet ik echt met mijn hoofd naar beneden lopen. Want iedereen die ik tegenkom wil mij goeiedag zeggen.”
“Tegen buitenlandse familie en kennissen zeg ik altijd: als je niet veel tijd hebt wanneer je in Brussel komt, dan is er één ding wat je gezien moet hebben en wat je enkel in Brussel kan zien. Niet de gothische kathedralen, want hoe zeer die ook de moeite zijn, je kan er ook vergelijkbare zien in Brugge, Gent of Frankrijk. Neen, je moet naar de St-Janskerk in Molenbeek. Die is uniek. Een katholieke kerk gebouwd door een atheïst notabene, om budgettaire reden helemaal opgetrokken in beton. Maar wel een pareltje.”
“De geschiedenis van Molenbeek is de meest universele. Nagenoeg iedereen hier is/was immigrant. Hier was iedereen steevast gelijk en uitgebuit, of je nu uit Vlaanderen, Wallonië, Italië, Polen of Rusland kwam. Vlaamse Molenbekenaars kwamen vooral uit West-Vlaanderen en de Kempen, de twee armste gebieden destijds. De Walen trokken meer naar Schaarbeek en Vorst, de Leuvenaars naar Elsene.”
En verder praat Soete over de loop van het Zinneke,
over zigzaggende paarden en karren en meanderende wegen,
over de geschiedenis van de sociale woningbouw samengevat in één straat, over een vergelijkende studie van Molenbeek en Brussel aan de hand van een balustrade en over een olieslagerij, een smederij en een academie.
Surf ook door naar: www.bruxel.org en www.brusselnieuws.be
