Toen ik vanochtend mn ogen opende lag ik in mn slaapzak op een heerlijke matras tussen een hondertal andere kampeerders. Een paar enkelingen waren al koffie aan het zetten. De zon scheen en stilletjes wordt iedereen wakker: Het voelt alsof de hele mensheid aan het wakker worden is.. Djembes luiden de dag in en een beetje later staan we met een hele groep de zonnegroet en andere yoga oefeningen te doen. In een hoekje van het plein hoor je iemand zingen, verderop spelen al enkele kinderen met de fietsjes van het geimproviseerde kleurige kinderdagverblijf.. Ondertussen zijn de gesrpekken weer begonnen, de micro is permanent in gebruik, iedereen wil wat zeggen. Ik zwijg en glimlach. Geschiedenis wordt geschreven.