Europa staat er momenteel niet best voor. Dreigt er een nieuwe Grote Depressie over het continent te trekken, zoals in de jaren 30 van de vorige eeuw gebeurde? Christine Legarde, directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) waarschuwt ons daarvoor. Om haar pleidooi kracht bij te zetten sprak ze vorige week over de toegenomen drang naar protectionisme en isolationisme, maar ook over gaarkeukens, failliete banken, een snijdende armoede, fascisme en een lijdensweg richting oorlog.
Heeft Lagarde een punt of maken haar commentaren ons depressiever dan nodig?
Volgens de Britse krant The Guardian zijn er grote verschillen tussen het heden en de jaren 30, en die verschillen zijn net in het voordeel van het heden.
Het Westen is veel rijker dan 80 jaar geleden. De prijzen dalen niet maar stijgen, de werkloosheid is nog lang niet op het peil van toen en wie wel werkloos is, ontvangt een veel hogere uitkering. Opkomende economieën zoals China en Brazilië zijn zeker niet immuun voor de crisis, maar houden meer dan redelijk stand. Het is moeilijk om wanneer straks – op 2 januari – de massa’s weer op soldenjacht gaan, te denken aan de Grote Depressie. Armoede is er zeker, maar niet op zo`n grote schaal als in de jaren 30.
Bovendien lijken politici geleerd te hebben van vorige crises. Ze trachten banken overeind te houden, pompen geld in de economie om deflatie te bestrijden en weerstaan voorlopig de verleiding om te kiezen voor isolationisme en nationialisme.
Lagarde doet er goed aan Europa en de rest van de wereld te waarschuwen voor komend onheil als gevolg van politieke inactie en inertie. Maar vergelijkingen met de Grote Depressie van 1930 zijn misplaatst en verkeerd.
Bron : The Guardian / Express.be
