De roerende voorheffing is de belasting die betaald wordt op inkomsten uit interesten en dividenden. De belasting wordt geïnd door de bank die de intrest uitbetaalt of de vennootschap die het dividend uitkeert.

De regering besliste eind vorig jaar om die roerende voorheffing te verhogen tot 25 procent voor de mensen die meer dan 20.020 euro aan roerende inkomsten opstrijken. Op dividenden moest nu al 25 procent betaald worden. Pas op: die 25 procent moet enkel betaald worden op het deel boven 20.020 euro.

Tegenwoordig mag je al blij zijn als een kasbon of obligatie 4 procent oplevert. Om aan die 20.020 euro te komen moet je dus al snel een vermogen in de vorm van obligaties en kasbons hebben van 500.000 euro.

De regering moest wel een manier verzinnen om die hogere belasting te innen. Er werd beslist dat de banken de keuze zouden voorleggen aan hun cliënten. Wie aangeeft slechts 21 procent te betalen op de roerende inkomsten, staat toe dat zijn gegevens worden doorgespeeld aan een centraal register bij de federale overheidsdienst Financiën. De belastingdienst krijgt van dat register pas informatie als de 20.020 euro inkomsten wordt overschreden. Zo ontstaat toch iets dat lijkt op een vermogenskadaster.

Heksenjacht

Wie gesteld is op zijn privacy kan beslissen om meteen 25 procent betalen. De gegevens worden dan niet doorgegeven.

Maar Paul Huybrechts van de Vlaamse Federatie van Beleggers begon al snel een campagne tegen dat register. In een opiniestuk had hij het zelfs over ‘De heksenjacht op de breedste schouders’.

De regering aarzelde met de uitwerking van de maatregel. “Vermits de modaliteiten nog nader moeten bepaald worden, is het in de praktijk niet mogelijk om die keuzemogelijkheid momenteel aan de cliënt aan te bieden”, liet KBC eind januari weten in De Tijd.

Tijdens de begrotingscontrole boog de regering zich over een alternatief systeem. Het voorstel was om voortaan iedereen 25 procent te laten betalen. Wie niet aan 20.020 euro roerende inkomsten komt, kan dan die 4 procent terugvorderen via zijn belastingaangifte. Maar dat verplicht natuurlijk wel om de belastinginspecteurs een inkijk te geven in het vermogen van de belastingbetalers.

Dat voorstel veegt Open VLD nu van tafel. “Zij protesteren tegen het feit dat belastingbetalers hun vermogen moesten aangeven op hun belastingbrief om de vier procent rijkentaks terug te krijgen”, aldus De Standaard. Opvallend: Open VLD doet dat in naam van de “middenklasse”. Als de middenklasse 500.000 euro kasbons en obligaties heeft, hoeveel hebben de hogere klassen dan?

De partij van Vincent Van Quickenborne blijft zich mordicus verzetten tegen alles wat ruikt naar een vermogenskadaster. Zo’n vermogenskadaster is nochtans de enige manier om vermogens te laten meebetalen aan het opruimen van het puin van de economische crisis.

Als de vermogens buiten schot blijven, kan er enkel in de richting van de werknemers of de openbare diensten gekeken worden.